-
Ostatnio w Warsztacie
-
Domysły Monika 1 364
No i, że tak powiem, chusteczki odkładam na bok. Czekam na maj.
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
W dobrym humorze skomponowane!
Swoją drogą, Ty w nie całkiem gotowe - dobre treści mieścisz.
Edytowane przez Domysły Monika (wyświetl historię edycji)0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 45 odpowiedzi
- 721 wyświetleń
-
- 37 odpowiedzi
- 714 wyświetleń
-
- 35 odpowiedzi
- 654 wyświetleń
-
- 30 odpowiedzi
- 529 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 478 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano
czy ważki są siostrami tęczy coś przypomina mi ten tekst czy może skradły z nieba błękit i chyba Ty coś o tym wiesz letnim wieczorem fruną nisko i zdobią żagle ciało pań na szczęście nie są tą modliszką la których pan jest jednym z dań :))) -
Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano
gdy się spotkamy i się wypełni to na co czekam na co jest czas to będę chciała z innym się spełnić byłeś zabawką na jeden raz młode dziewczyny tak myślą dzisiaj chłopak był tamten a jutro ten kto tu właściwie kogo zalicza niech pozostanie że lepiej wie :)) -
Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Nooo, pracowałeś nad średniówką, widzę. 6+6 Pochwalę za starania. Zostawię podpowiedź, może skorzystasz trawa wolno milknie =6 chcąc przez odór strawić=6 Temat wiersza pominę, jest poza moim gustem, skupiłam się na technicznej uwadze. A w sprawie sonetu, poczekaj na specjalistę, myślę, że zawita. Tymczasem pozdrawiam :) -
Przez FaLcorN · Opublikowano
@Witalisa Tak po prostu, z własnej weny. PS. Powołuję się na hipoteczne cudze słowa, stąd cudzysłów. Pozdrawiam! -
Przez Wakss · Opublikowano
Zewsząd ogród wsiąka, w zlęknione me lico. Przypłynąłem szukać, piękna krzewów mglistych. Roślin wzrokiem jeszcze, nie objętych w pełni. Tych, co sieją zapach, nieznany w mych nozdrzach. Krasota zmysłowa, pękła niczym czaszka. Brud oraz ścierwizna, płynie po tęczówkach. Z róż krew się dobywa, trawa powoli milknie. Zapleśniała ścieżka, o ofiary woła. Umysł mi się łamie, w natury zagięciach. Gdy dłonie spod trucheł, wyłażą w popłochu. Wspinają na drzewa, z gałęzi kościstych. By wzrokiem mierzwić me, wspomnienia nieczyste. Kciukami wędrować, po juchych bluźnierstwach. Cielsko przy agonii, przez odór strawić.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się