Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Lalka

Spoglądam na ciebie jak na zabawkę..
Niedostępną w sklepie.
Ja mogę tylko na ciebie spoglądać z daleka i marzyc o tobie
Leżysz na półce i czekasz aż ktoś cię zabierze
Ty nie będziesz się upierać .
Odejdziesz nie myśląc o tym że ktoś cię potrzebuje
Już nigdy Cię nie ujrzę nie zobacze twych malowanych oczu
Jesteś jak Lalka która nie ma uczuć
Masz za to serce .. lecz porcelanowe .
Dlaczego ja cię spotkałem na swej drodze
Dlaczego zawróciłaś mi w głowie
Dlaczego !? ....
przecież ja nie jestem Lalka….
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Mój pierwszy wiersz napisany przez 15 minut takie mysli ktore my przyszly nagle postanowiłem ot napisac.Prosił bym o bardzo powazne podejscie do tego "wiersza" chcialbym poznać wasza opinia nawet surową .Chciałbym zebyscie zauwazyli ze nigdy nie mialem stycznosci z pisaniem jakiegokolwiek wiersza
Pozdrawiam =)
Acha ten wiersz dedykuje mojej ukochanej.Lecz ona o tym nie wie ze jest moja ukochana :) takie zycie jest poplatane ! no niestety

Opublikowano

ja zaczęłam podobnie jak Ty, też pod wpływem nieodwzajemnionej miłości, tylko, że mój wybranek dowiedział się o tej miłości, pokazałam mu te wiersze, lecz on nic nie odpowiedział...
może Tobie się uda...
moim zdaniem wiersz jest dobry...

Opublikowano

ja zaczęłam podobnie jak Ty, też pod wpływem nieodwzajemnionej miłości, tylko, że mój wybranek dowiedział się o tej miłości, pokazałam mu te wiersze, lecz on nic nie odpowiedział...
może Tobie się uda...
moim zdaniem wiersz jest dobry...

Opublikowano

A ja radzę popracować trochę "na zimno" nad formą wierszy zanim opublikujesz. Sam zrobiłem parę razy tak jak Ty i teraz żałuję, bo wiele bym pozmieniał. Co do tematu, to się nie wypowiadam. Sam przeżyłem znacznie gorsze rzeczy.

pozdro

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...