Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nad okrągłą plamą zieleni
u zbiegu wszystkich dróg
krążą i kluczą, hen wysoko
niespokojne, jaskółki sumień
biało-czarnych, co płowieją
w sinej przestrzeni.

Barometr kroczy w pogodę?
- E tam, to złudzenia synoptyka.

Więc śnij o jasnej zieleni
oroszonej woalem mgieł
o słońcach każdego ranka
i jasnej czerwieni za lasem
o szczęściach od zatracenia
i dniach wypełnionym po brzegi
- przy Niej.

Śnij o spotkaniach, czystych
spojrzeniach ze łzami, po latach
jak w ławie kościelnej na klęczkach.
Tyle ostało się w tobie, człowieka.

Barometr pionowo, ciągnie do góry
rozjaśnił świat – nie złudzenia.
Tyle wystarczy, by ostać człowieka?

Opublikowano
o szczęściach od zatracenia
i dniach wypełnionym po brzegi
- przy Niej.


Śnij o spotkaniach, czystych
spojrzeniach ze łzami


Te fragmenty strasznie psują efekt końcowy. Po cóz te banały, skoro pomysł i większość wiersza naprawdę dobrze się czyta?
+/-

Pancuś
Opublikowano

ja bym czepiła się tylko interpunkcji, wydaje mi się niekonsekwentna ( przecinki raz dawane, raz nie)
całość ciekawa, odbieram to jako wiersz trochę smutny, wątpiący, jednak dający nadzieję, radę:

[quote]Więc śnij o jasnej zieleni
oroszonej woalem mgieł
o słońcach każdego ranka
i jasnej czerwieni za lasem
o szczęściach od zatracenia
i dniach wypełnionym po brzegi
- przy Niej.



mogło by zalatywać banałem - słońce, mgły, las, szczęście - jednak tu bardzo dobrze ułożone. chyba widziałeś mój mały raj, opis świata jak zza mojego osiedla ;)

i jak dla mnie siedem ostatnich wersów zdecydowanie na plus, szczególnie:
[quote]rozjaśnił świat – nie złudzenia.


godny przemyślenia
Opublikowano

Wiem Pancolku, że wiersz nie jest doskonały.
Odbiór w tym przypadku jest konsekwencją
gustu ale i poświęcenia czasu na interpretację.
Banał czasem musi być użyty.
Czy w takiej ilości ?
Może jednak coś by trzeba zmienić.
Dzięki za wgląd i w sumie, pozytywną ocenę.
Pozdrawiam :)

Opublikowano

Ten wiersz może być nawet bardzo smutny ale
dający wiele nadziei. Zależy to od nastroju
czytającego, przemyślenia i nastawienia
do świata i ludzi.
Dziękuje za poświęcony czas
i wyrażenie pozytywnego odbioru.
Pozdrawiam Ania :)

Opublikowano

Skojarzyło mi się z pewną piosenką:

Przez ile dróg musi przejść każdy z nas,
by mógł człowiekiem się stać?
Przez ile mórz lecieć ma bialy ptak,
nim w końcu opadnie na piach?
Prze ile lat będzie kanion ten trwał,
nim w końcu rozkruszy go czas?
Odpowie ci wiatr wiejący przez świat,
odpowie ci, bracie, tylko wiatr.


Nigdy tak do końca nie znajdziemy odpowiedzi, co nas czeka.
Wiersz budzi refleksję nad życiem. Peel zastanawia się, ile potrzeba,
by mimo przeciwności, nie zatracić człowieczeństwa.

Śnij o spotkaniach, czystych
spojrzeniach ze łzami, po latach
jak w ławie kościelnej na klęczkach.
Tyle ostało się w tobie, człowieka.


Mieć czyste pragnienia, marzyć o pięknie, być wrażliwym i nie tracić wiary.
To takie pierwsze myśli i moja odpowiedź na postawione pytanie.
Ładny wiersz.
:)



Serdecznie pozdrawiam
-teresa

Opublikowano

Witam Tereska.
Właśnie, czy tylko marzenia, piękne wspomnienia
i samo myślenie o dobroci, uczciwości, pięknie itp. wystarczy?
......?
Albo - czy człowiek nie mający nic prócz marzeń
przetrwa?
Dzięki Tereska za pozytywny odbiór
i chwilę wgłębienia się w treść.
Serdecznie pozdrawiam:)

Opublikowano

Dzień dobry? Judyt, otwórz już te oki - szeroko :)
Nadal nie wiem czy tylko zachęcający
jest mój wiersz - czy coś tam więcej?
Ale serdecznie dziękuje za wgląd
mimo zamykających się oków.

Pozdrawiam ciepło... ście :))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Śnij o spotkaniach, czystych
spojrzeniach ze łzami, po latach
jak w ławie kościelnej na klęczkach.
Tyle ostało się w tobie, człowieka.

oroszonej woalem mgieł- to takie ulotne

-to się więcej, a dzień witaj Zbyszku,
zdaje się że było b. późno tamtego razu
gdy tutaj depnęłam, proszę bardzo,a
nad początkiem bym się zastanawiała,
tytułak - mi leży,(o i o i- w 2giej-coś tam
udźgnąć można by)
ciepłoniaście:)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Zbyszku, oczywiście, że tylko marzenia i wspomnienia nie wystarczą, trzeba po prostu naprawdę być dobrym, uczciwym, kochać piękno i o tym świadczyć życiem. "Jak cię widzą, tak cię piszą" - mówi przysłowie. Jeśli ktoś czyni dobro, ludzie to zauważą, nie potrzeba słów.
A jeśli do tego umie marzyć i jest radosny, przyciąga i sam nie czuje się samotny, nawet w podeszłym wieku. Życie wobec wieczności jest mgnieniem, więc szkoda go marnować.
Radości!
:))
Serdecznie pozdrawiam
-teresa
Opublikowano

Hmm, zastanawiałem się tylko, czy osoby bez spełnienia się albo
bez przyszłości (z różnych powodów), mają szansę przeżyć do końca
jak ludzie mając tylko marzenia i godną a nawet wspaniałą przeszłość.
Takie tam rozważania Tereska :)))
Również serdecznie pozdrawiam - jak zawsze.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • nie widzimy generała w telewizji  nie słyszymy go w radiu  dla nas to zwykła sobota  choć w szkole męczy nas Miron  stale ze swoim kabaretem  nie pamiętamy niczego  rodzice też nic nie pamiętają  jedynie babunia coś tam o jakichś pałkach i pistolecikach wspomina  o funkcjonariuszach w mundurach  o ludziach pobitych, zabitych  ci ludzie wciąż żyją  lecz czy nie zginą  wraz ze śmiercią babuni  a może  chcieliby stąd w końcu odejść  doświadczyć godnej śmierci  umrzeć  nie od broni plugawca  lecz z niepamięci 
    • @bazyl_prost @bazyl_prost poszukiwanie, często samo w sobie jest początkiem i jednocześnie końcem jakiegoś etapu w życiu. Szukanie idealnego rozwiązania w tym nie doskonałym świecie jest absurdem.    Cdn. :)  
    • Jesteście wierszem idioty odbitym na powielaczu J. Kaczmarski "Autoportret Witkacego"   poeci śnią romanse z chatem gpt fraza ciosana w zerojedynkowym kodzie zbiera wszystko co ludzkość napisała wierszem   poeci wznoszą się wyżej niż bloki niż ursynów nowa huta czy jakaś dziura na podlasiu tokarka mówi jambem i średniówką arkusz excela zamienia się w poemat   kobiety cielesne jak model językowy awatary wypełnione krwią mięsem i kością poprawnie reagują na archetyp ich macice brzuchy piersi stają się przezroczystym filmem błoną z pleksi   jak pierwszy papieros z rana  wiersz pisany na komórce proste ludzkie wzruszenie wpuszczone w bebechy maszyny   otchłań wzywa z zatrutych studni a ręce prawych ludzi są wystarczająco daleko by je odrzucić i nie pozwolić by zmieniły się w wyrzut sumienia   na koniec słowo okaże się fasadą emanacją pustki która drążyła od dawna znajdując najgorszy sposób na zaprzeczenie sobie   może wtedy zostanie nam ziarenko gorczycy zaczyn na duszę  
    • @Lidia Maria Concertina  Wiersz pomiędzy brzegami, skonstruowany na rusztowaniu. Dobrze się czyta.:) Pozdrawiam.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Polecam podejść do brzegu, bo popłynie i ominie. Dużo energii w tym wierszu, jak z generatora wiosny. Pozdrawiam!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...