bez tytułu

[Konstantinodos]

kiedy kogoś poznajemy bliżej
wchodzimy też w sny tej osoby

zupełnie nieświadomie
tworzymy świat drugi;
przestrzeń, w której jesteś - tam
zostaniesz wiecznie

więc nie jest prawdą całkiem czarna śmierć
bo wiem, że mnie widzisz, że czujesz mnie tak

jak wtedy
we śnie

z tych wszystkich snów
powstawał dom
to w nim teraz mieszkasz

gdzieś w letniej sukience
biegniesz w stronę drzwi
przy których stoję

i zawsze przed świtem
dotykasz mi serca
i budzisz mnie
znikasz

jest w nas takie źródło
z obu stron rzek

schowane we mgle
pulsuje nadal

jak żywa szczelina
w pamięci

otwarta tu
i po śmierci

[Karmena Nowak]

Zgrabne zakończenie, dobrze ujęte. Uznałam ten utwór za udany i ciekawy. Lubie słowo tak wiele znaczace, śmierć.

[IN]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

to co wyboldowałam przyjmuję bez zastrzeżeń
zaczęłam majstrować przy reszcie, ale spasowałam ;)
nie chciałabym okaleczyć tego wiersza
:)

[Karmena Nowak]

Dla mnie b.ładny utwór. Mi przypadł do mojego wybrakowanego gustu.