Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

spogląda z pod ruchomych powiek
łza co w oku świeci
nie może, nie chce , nie wie
że jeszcze nie raz wypłynie...
wierci się,
krząta,
nieśmiało ujawnia
swe prawdziwe oblicze
nieświadoma swej roli...
kropla zycia, kropla miłości

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nie pomoże. Wiersz do kosza, pisać od nowa, próbować, nie zniechęcać się.
Tyle ode mnie.
Pozdrawiam
też racja... ale wątpię, czy Autorka po ostatniej rozmowie przemyślała sobie sprawę na tyle, żeby móc go wywalić do kosza.
pozdrawiam.
Opublikowano

z pod ruchomych powiek
ta co w oku błyszczy,
wierci się,
krząta,
nieśmiało ujawnia
swe prawdziwe oblicze
nieświadoma swej roli...
kropla życia, kropla miłości ...


(bede cwiczyc specjalnie dla p.Rachel:)
Dziekuje Panie Mr. Zubr;)
Pozdr...

Opublikowano

czytaj rady, słuchaj rad, korzystaj z Warsztatu,
czytaj wiersze, komentarze też, czytaj klasyków,
kochaj pisanie i nie zrażaj się krytyką, wyciągaj
z niej wnioski na przyszłość, będzie dobrze!
Co do wiersza: ciekawe spojrzenie "z łezką",
z formą gorzej (na razie).
Serdeczności
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @hania kluseczka Użyłem "awersji na kluski" bo język pozwala na takie przesunięcia przyimka, gdy chcemy podkreślić reakcję na bodziec.   a co do reszty.    CZŁOWIEK pozostaje płomienny, a Migrena nie ulega drobnym złośliwościom.   przyszłaś się tutaj ogrzać, prawda ?   to teraz idź do baru mlecznego na kluski i nie truj dupy.            
    • @KOBIETA w morzu moczę tylko nogi:)
    • „krytyka literacka nie jest osądzaniem człowieka przez człowieka (któż dał ci to prawo?), lecz starciem dwóch osobowości na absolutnie równych prawach. Wobec czego - nie sądź. Opisuj tylko swoje reakcje. Nigdy nie pisz o autorze ani o dziele - tylko o sobie w konfrontacji z dziełem albo z autorem. O sobie wolno ci pisać. Ale, pisząc o sobie, pisz tak aby osoba twoja nabrała wagi, znaczenia i życia - aby stała się decydującym twoim argumentem. Więc pisz nie jak pseudo-naukowiec, ale jak artysta. Krytyka musi być tak natężona i wibrująca jak to, czego dotyka - w przeciwnym razie staje się tylko wypuszczaniem gazu z balonu, zarzynaniem tępym nożem, rozkładem, anatomią, grobem. A jeśli nie chce ci się lub nie potrafisz - odejdź.”    W. Gombrowicz,  Dziennik 1953- 1956.       A „ Człowiek” jest doskonały w Twoim ujęciu Migrenko:) i obraz również:)       
    • na dziale rosną mgły najwięcej jesienią płoną bielą i ochrą dymią się czerwienią pachną grzybami i liśćmi buków na zimę ostrą zbierają siły szeleszczą nogami tu rosną baśnie na srebrnych łąkach wiatrem szeptane na moim dziale gdy słońce gaśnie złotą jesienią  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Ewelina Ewelino, czytając te strofy przychodzi na myśl manekin, wiersz bez nagłówka czyli świetnie prowokujesz umysł czytelnika do "główkowania". Lubię utwory, które zmuszają mnie do głębszego zastanowienia, ten "niedokończony wers" po prostu dodaje temu życia. Pozdrawiam!     *********************
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...