Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

najłatwiej wykrzyczeć niedoczekanie
zjadając coraz więcej instynktów
nad prostym rozwinięciem
ciąży grubiański apetyt

już kilka lat tej ciąży a dalej nic mądrego
nie wyszło na jaw
oprócz
smukłej sylwetki łakomych
którym rośnie wrzód
pod ich obecnością

"co dalej"

kiedy głowy kropek nie mają siły
przestają utrzymywać po-wagę
łaskoczą

przełykiem uzasadnienia turlając
kropkę pod "i"

*

mordy kropek znudzone krzykiem
ziewają żeby nikt nie zauważył

zwłoka stoi jak dawniej
przetrawiona do prostego "i co dalej"



po pytanie zwracać się do www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=51214

Opublikowano
najłatwiej wykrzyczeć niedoczekanie
zjadając coraz więcej instynktów
nad prostym rozwinięciem
ciąży grubiański apetyt

już kilka lat tej ciąży a dalej nic mądrego
nie wyszło na jaw
oprócz
smukłej sylwetki łakomych
którym rośnie wrzód
pod ich obecnością

"co dalej"


Tomku, czytam i czytam...zaczynam coś widzieć (albo mi się wydaje);
pod mianem "przebiegły wykrzyknik" mogą się ukrywać ludzie i sprawy
dotyczące różnych dziedzin: polityki, decydentów i nawet poetów...
(sory, ta moja wyobraźnia);
krzykacze tu i tam wrzeszczą, jakby wszystkie rozumy pozjadali
i "nic mądrego nie wyszło na jaw", są łakomi władzy, splendoru,
kierują się insktyntami...często dzikimi;
peel, obserwując te poczynania co niektórych, zastanawia się "co dalej"...
w dalszej części bezradne kropki (słabsi? cisi?) staczają się na dno
i dalej nic się nie dzieje, tylko

zwłoka stoi jak dawniej
przetrawiona do prostego "i co dalej"


Pytanie pozostaje bez odpowiedzi;
to tylko zlepek moich bezładnych myśli, ktore snują mi się po głowie...
ale skoro wiersz przyciąga i zachęca do myślenia, to znaczy,
że dobry, choć trudny.

Chylę swoją nieudolność :)
Serdecznie pozdrawiam
-teresa
Opublikowano

Lubię Twoje wiersze, ale widać, nie wszystkie są dla baby!
Ten jest dla mnie za mądry; czytam, czytam, wymyślam
i chyba pójdę na spacer.Jutro poczytam komentarze, może czegoś się dowiem, domyślę?
Serdeczności
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2Bardzo dziękuję! Masz rację  - Człowiek poraniony w dzieciństwie, często nie może się odnaleźć w dorosłym życiu. 
    • Zacząłem od rekonesansu - począłem subtelnie zataczać wokół niej kręgi, przyglądając się jej z każdej strony, uważając, aby przypadkiem nie pokazać mojego zainteresowania. Uważałem wtedy naszą domniemaną bliskość za dosyć intymną, za delikatną i gotową do rozsypania się w drobne kawałki pod nieuważnymi, obcymi dłońmi, ponaglającymi ruchami nie cierpiącymi subtelności. Dopiero potem skojarzyłem te spacery z orbitowaniem, choć byłem raczej księżycem (a ona nie była słońcem!), bowiem o ile pozwalała mi na to okazja, moją twarz cały czas kierowałem ku niej, starając się łapać wszystkie refleksy, które mogły mi rzucać poroztrzaskiwane szyby, czy fragmenty gołej blachy. Nie zliczyłbym ile takich okrążeń zdołałem wykonać przed powrotem do domu, lecz pewny byłem wszystkich uzyskanych informacji - całkowicie pustej framugi po oknie na parterze, idealnego miejsca na wtargnięcie do środka, otoczonego z trzech stron samą fabryką, tworzącą w tym miejscu odrobinę prywatności, z dala od pustych przechodniów jak i wścibskich oczu lokatorów przyległych do niej bloków. Następny tydzień spędziłem na wyczekiwaniu - w drodze do szkoły nadal ją mijałem, tym razem bez tak wcześniej nierozłącznego ze mną wstydu, obnażyłem się już przed nią, byłem już w pełni winny dokonanej myślozbrodni, która już w sobotę miała stać się czynem. Siedząc w ławce starałem się zadowolić rudymi włosami koleżanki siedzącej dwa rzędy przede mną, nawet starałem się docenić jej urodę, to jak słońce wpadało jej we włosy, lecz zacząłem brzydzić się tym, jak starałem się zastąpić nasze uczucie takim substytutem, brzydziłem się moją młodzieńczą naiwnością, myślą, że będę mógł doznać tej samej przyjemności w ramionach byle dziewczyny, że próbuję sprowadzić namiętność bliskiego kontaktu z istotą tak skomplikowaną jak ona do czystej sensacji dotyku.
    • @Lidia Maria Concertina Jak zawsze z przyjemnością przeczytałam i się zamyśliłam. . Pozdrawiam:)
    • @Bożena De-Tre Niech Ci się Poetko wiedzie jak najlepiej :)
    • @Nata_KrukBardzo dziękuję!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @MIROSŁAW C.Bardzo dziękuję! 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...