Więc: Gra w klasy

[Sławomir Hornik]

Więc taka gra, kto pierwszy rano wystawi język
i poczuje sól. Nie jest to wcale łatwe, widzę jak
próbujesz trzecią noc z rzędu. Kreślisz kredą miejsca,
które nazwiesz O, tu. Natenczas może rozstąpi się

morze świetlików, i nie wróci bo tak ma dziś w zwyczaju.
Gdyby nie to, że chodzę spać później nie odgadłbym,
że oszukujesz, wystawiasz język. Zdradzasz się przez
sen, że już nas namierzają, czerwone punkty snują się

po czole; pielgrzymka mrówek w święte miejsce. Ale
żeby nie dodawać szczegółów odejmijmy ten: blizny,
które rano odkryjemy na języku zasypane są solą,

zaszyte śliną.

[Hania K.]

Ciekawy utwór. Spodobał się.

Hania.

[myślątko]

podskórnie mam wrażenie, że podskórnie powinno coś płynąć , ale nie wyniuchałam,
więc albo nie ma albo płynie tylko dla peela
więc... nie zaczyna się zdania od więc

[vacker_flickan]

eeee

więc przełożyliśmy motywy stylistyczne powieści iberoamerykańskiej na grunt współczesnej poezji polskiej

no i co z tego?

[Rafał Różewicz]

każdy ma coś, do tego "więc", w sumie to jest zamysł autora, ale żeby to coś oznaczało.

[Goya Abramowicz]

Nie załapałam "o co idzie"...Ale pozdrawiam ;)

[Sławomir Hornik]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ech,
każde zaklęcie ma jakąś formułę, a te wiersze poczynające się od Więc traktuję właśnie jako zaklęcia, modlitwy, no zależy o czym wiersz idzie ...

pozdrawiam

[hipokrytka]

nie rozumiem, ale blizny zaszyte śliną przemawiają do mnie ciarkami :)
cmok

[Espena_Sway]

mnie się podoba. jest konkretnie, prosto
ale na temat. momentami się kojarzy
z "Koloniami" Różyckiego. ode mnie
solidny +.

P.S. tylko nad tytułem można by
jeszcze pomyśleć.

pozdrawiam Espena :)