Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

gdy otwartej
melancholii
płynie strumień
z wnętrza kniej

położony zapytaniem
smak herbaty
przerywanie
milknie na chwilę z oddaniem

wysłuchawszy poruszenia
chcesz zagarnąć
kryształ z oczu
zasmakować mego drżenia

odgarniając rude liany
co skrywają kruchość
szyi, światło pada
gdzieś myślami

nie wypuszczę więc
w świat duszy
skoro ciało
tylko kusi

Opublikowano

Witaj Kornelio,

całą serię Twych wierszy o uczuciach czytam z uwagą i zaciekawieniem: wszystkie ocierają się o przyrodę, zakopują uczucia w toposach związanych z naturą. "spotkanie..." łączy kilka światów; mamy "z kniej", "liany", "kryształ", ale też "herbatę". Tak bywa: świat uczuć i zmysłów splątany w drżeniu - kusi, dobrze, że "dusza" - z ciała - nie uleciała, bo co potem?
:)
pzdr. bezet
ps. Nie wiem czy odgadłem?
Za to znalazłem w "Panoptikum" - nowy termin:
"Korneliuszek (pospolicie: Rezolutka) - niezłe ziółko, chociaż nieszkodliwe; nad zjadliwością - trwają badania". :)))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...