Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Może wymienić słowo "przypasowany" na mniej kuchenne?
Osobista legenda? No nie wiem - legenda to coś, co wchodzi w lud.
Wers ze znakiem zapytania chyba zbędny.
Świadczy świętą - syczący ten fragment.


osiadłaś w nekropolii
marmur dopasowany
do legendy

słowami kamieniarza
głosi świętą prawdę

przecież nie wyjdziesz
i nie zaprzeczysz



Pozwoliłam sobie ciachnąć tu i tam, mam nadzieję, że Autorka wybaczy.
:-)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



marmur...słowami kamienia mówi o tobie -powtórzenie brzmi nienajlepiej.Mekropolia ?
:)) Nekropolia jest cmentarzem:))))
Dzieki za komentarz i narazie zostawię bo
myślę, że takie dwuznaczne powtórzenie nie razi tak bardzo:))
Myślałam nad "kamiennymi słowami" a przedtem było "słowami
kamieniarza" i dlatego jeszcze pomyślę i poczekam, może jeszcze ktoś coś?:)))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Marusiu, poprzedniej - nie czytałam, ale ta wersja bardzo
mi się podoba.

Tak myślałam - na cmentarzu Pere Lachaise - przed Edit Piaff
i Innymi Wielkimi.
Czasem tak również myślę, czytając książki biograficzne.
Serdecznie i ciepło Cię pozdrawiam
- baba
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Marusiu, poprzedniej - nie czytałam, ale ta wersja bardzo
mi się podoba.

Tak myślałam - na cmentarzu Pere Lachaise - przed Edit Piaff
i Innymi Wielkimi.
Czasem tak również myślę, czytając książki biograficzne.
Serdecznie i ciepło Cię pozdrawiam
- baba
Dziękuję bardzo za przeczytanie i chyba już nie będę go
rozbierać :))) Pozdrawiam:)))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @sam_i_swoi To świetny wiersz o paradoksach poszukiwania siebie. Podoba mi się, jak przedstawiasz konflikt między chęcią odnalezienia się a lękiem przed tym, co można odkryć.
    • @wierszykiTo bardzo intensywny i wielowarstwowy wiersz. Szczególnie porusza mnie ta część z influencerem i powtarzającym się pytaniem "co mogłeś zrobić?". To brzmi jak rozliczenie z własną biernością, może z poczuciem winy za to, że zamiast działać, tylko przyglądamy się temu cyfrowym spektaklom.  
    • @RomaPoszalałaś z neologizmami! :)  Napisałaś bardzo nastrojowy, obrazowy wiersz, który można zinterpretować - świadomego i dobrowolnego pogrążenia się w jesiennej melancholii. "Niebostratusowo" - fajny neologizm od nimbostratus (szare chmury deszczowe) czyli atmosfera ponura. No i dostosowujmy się do niej - rozpadajmy się " na atomy, na kapkapkowe bytki" - dekonstrukcja! :) "Wsiąkimińmy lato o bruk": To ciekawa metafora, bo zamiast tęsknić za latem, można by je symbolicznie "rozpuścić" w deszczu i pozwolić mu wsiąknąć w ulicę, tak jak deszczówka wsiąka w bruk. Przemalowałaś lato na szaro. "Melancholijnijmy się": Kolejny neologizm - to nie melancholia nas dopada, ale – to czynność, w którą się angażujemy. Super! "Whisky deszczem" - fajne, ciepłe, można pomyśleć, gdy za oknem pada. "Parosłowem w chłodny wiersz" - ulotne myśli, które tworzą wiersz. A potem już pozwolić emocjom odejść. Czyli pochwalasz melancholię, robisz z niej doświadczenie i przetwarzasz w poezję, która daje wewnętrzny spokój. Czy tak? W tekście pełno neologizmów i metafor - kreatywne podejście do przeżywania emocji. Lubię Twoje wiersze - są jak "logiczne zagadki - zabawy ze słowami"  :) Bardzo, bardzo mi się podoba. !!!! Pozdrawiam - y. :)))  
    • @Annna2 Przepiękny wiersz! Z melancholijną atmosferę i subtelną muzyką słów. Szczególnie poruszające jest to napięcie między tym, czego się nie da kontrolować ("nie wybiera się wiatrów", "na moje "nie" afekt nie zwraca uwagi") a delikatną obserwacją świata. Metafora "panny słomiane" i to pytanie na końcu o radio - czyje? - zostawiają czytelnika z pięknym niedosytem. Pozdrawiam.   ps.Bardziej "znam" ojca - malarza. Ale wiem, że Tomasz był również tłumaczem, np. "Monty Pythona".
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...