światło

[janusz_pyzinski]

widzę cię światło
i choć nie mieszkasz we mnie
codziennie dotykam
słyszę pieśń brzasku
gdy wchodzę w najwierniejsze
barwie słońca zboża
dojrzewające w krajobrazie nieba
widzę stągwie cienia
z których pijesz radość
roztańczenia z wiatrem
w azylach zajęczych
jak sygnaturka
dajesz znak do modlitwy
czas rozstawiasz po kątach
i narzekasz na chwilę bezczynności
kiedy już zamkniesz oczy kwiatom
i oddasz w dzierżawę gwiazdom
ciemną łąkę nad miastem
chciałbym tak wtedy
stać oparty o ciebie i przestrzeń
i śnić pod zatrzaśniętą powieką
najmilszy rodzinny pejzaż
gdzie jeszcze zapach naftaliny
przywraca świat słońca
i światła które rozumie
kocha i nie żąda
a ja drżę jak alien
kiedy
wnikasz we mnie zachłannie
już nie krok po kroku
ale myśl po myśli
w świat który jest wciąż
moim światem

[Bez przyszlosci]

to trudne, wpuścić kogoś do swojego świata
i jeszcze trudniejsze, zaakceptować ten świat i zostawić właścicielowi w niezmienionym stanie
jeśli wpuściłeś Ją do swojego świata i on wciąż pozostaje twój, to Ona musi być niezwykłą osobą :)
pozdrawiam ciepło

[Goya Abramowicz]

Tak, to jest to PIĘKNO które błądziło w Tobie, teraz jest przy mnie...