Zezwalam

[Alicja Daszczyk]

Pęknięcie w brzuchu rozsadza
najwyżej pulsujący organ
mojego organizmu
twarde uda z rumieńcem
jak oczy królika
zacierają bezwstydne ślady
czarneg pierza
które z kwaśnym zapachem
wkłada mi szyszki pod powieki
samobójcze zerwania nirwany
jak gwałt uświadamia mnie
o istnieniu tożsamości
to nie tylko towarzyska gra w domino
ani nawet zabawa w chowanego
gołe świderki karmiące ciało paliły
niemniej jak śnieg w grudniu
nieoczekiwanie i tak bezchmurnie
węgliła się od trosk
zjełczała godność
z wyjętego ciała z ciała
zapachem pragnienia spełnionego
jak chleb z wodą
przypomina mi obkurczone
naczynia krwionośne
z dodatkiem śliny białe talerze
z okruchami
które jak zlepie
to zupełnie jak kalendarz
smakują mi octem

[Goya Abramowicz]

Czekaj, czekaj... Powoli...Lecisz jak perpetum mobile...biorę oddech i ...jak zajarzę to wypowiem. Pozdrawiam ;)

[Kamil Mikietyński]

Perpetuum mobile nie musi wcale "lecieć" szybko, ono "leci" ciągle.

[Goya Abramowicz]

Nie musi ale czasami swą prędkością dusi...;) Ciągłość nie wyznacza km na h, jeśli się kręci stale , to nie oznacza , że nie za szybko, Kamilu ;) Pozdrawiam .

[Kamil Mikietyński]

Zacznijmy może od tego, że perpetuum mobile jeszcze nie istnieje.
Również pozdrawiam!!!