Kroki-Jej Drogi

[Stane Pierre]

Słodycz koronkowej sukni
czas promieni zawitał do mych dusz
Czym Ona gardzi?
Czasem rzekłem
'Gardzić to nienawidzieć, bowiem
ja nie czynię tego, co te słowa znaczą'
Nie warto wierzyć pisarzom

Wszyscy ludzie błądzą, płaczą
Mroczne drogi, szmaragdami wyłożone
Jasność-jakie obfitości
Kwiaty na murach czarownicy srogiej

We wrotach o różnych kolorach
figle móc wykonać-jest to bezsenna
noc dookoła świata w barwach
Noc w lasach przejrzystych-pełna
kryształowych snów i imaginacji

Wszystko się zlewa
drzewa jak postacie zmarłe,
które chwieją się i mówią do niej

"Cum tancent camant"
Widzieć to-rozumiesz
co dla Ciebie jest ważne?

Iskra me oczy szczypie
korale na smukłej sukni
Mokradła wszerz się dłużą
Zagubiona ukochana szuka
wciąż złych myśli dla wybranka swego?
Kocha? nie traci?
Nie Kocha?zdradzi?
Cóż to wszystko znaczy?

Twórczości moje beznadziejne
piękno uchwycić-to dla mnie cenne
aby ludzie to kochali!
Jak ja swój obraz wspaniały, lecz niezrozumiały
Desiderata jej nie znana,
wszystko jest jak porcelana szklana