brzegiem

[Jego Alter Ego]

wspomnienia są liniami na bieli: wymażemy je,
będziemy inni, przestaniemy być*

nikt już nie zasłania się przypadkiem
widzieli jak tniemy stoki, próba
tej samej rzeki – piszemy - wtedy trwa cisza

gdy mówi się coraz głośniej
dzielimy światło na sentencje i drogę
utoczyliśmy w kształt powrotów

w tych miejscach jest zwięzłość, inność
wsuwa się z kwarcem pod stopy - parzy
siejemy poprzecznie do kierunku wiatru,
jutro z tego wyrośnie:

bez zmian w znaczeniu kroków, rewa;
ruchoma wydma


----------------------------------------
*José Carlos Somoza

[ot i anka]

ładna konstrukcja:) takie mało twoje mi się wydaje ale może dlatego że jestem zmęczona:)))
całkiem miłe ale mnie nie powaliło;p

[H.Lecter]

Uniwersalność zamieniła się w ogólniki,symbole ułożyły w zagmatwany kod,relacja między życiem a tworzeniem(jeżeli dobrze odczytałem) jest zaciemniona.Chociaż są fragmenty,które czyta się ze smakiem,to w sumie jednak nie wyszło.Pozdrawiam.

[Pancolek]

E tam. Mnie się jak zawsze podoba, Martyno. Bardzo lubię Cię czytać. Być może gorszy niż rewelacyjne poprzednie, ale na pewno zasługuje na
+

Pancuś

[Mr.Suicide]

nie jestem pewien, ale wydaje mi się, iż przedmiotem wypowiedzi podmiotu lirycznego jest niejako przekrój relacji z drugą, bardzo ważną dlań osobą; nota bene będącą zarazem adresatem tekstu.

podmiot liryczny mówi o istotnych kwestiach mających duży wpływ na kształtowanie się stosunków z postacią, którą zapewne darzy uczuciem. pomimo, że wiersz dotyka raczej ogółu tychże stosunków, podmiot liryczny zdaje się odwoływać do zdarzeń mających miejsce niedawno.

idąc tym tropem - doszło do dekonstruktywnego, względem relacji podmiot - adresat, zajścia. 'próba tej samej rzeki' -> czyżby sytuacja, która z założenia dwojga ludzi miała się nie powtórzyć, wróciła ? a może chodzi o powrót do siebie, który niestety nie układa się pozytywnie ?

jakkolwiek pomimo powtarzających się problemów, wyczuć można pewien przypływ świeżości, czegoś, co może dać nadzieję na poprawę sytuacji, implikując tym samym opcjonalną odbudowę fundamentów.

myślę jednak, że podmiot liryczny ma sporo obaw. najwyraźniej musiało go spotkać wiele przykrości ze strony drugiej osoby albo brakuje mu po prostu zaufania do ludzi, co może wynikać z jego charakteru; aczkolwiek jest wiele substratów, niekoniecznie radosnych, składających się na postawę człowieka wobec bliźniego.

bez względu na procent, w jakim udało mi się wstrzelić w klucz, tekst przekonuje. zarówno bardzo obrazowa, plastyczna metaforyka, jak i tematyka, z którą mogę się w mniejszym bądź większym stopniu utożsamiać. zostawiam solidnego plusa.

pozdrawiam.

[Jego Alter Ego]

dziękuję za komentarze,
być może faktycznie gorszy, ale dla mnie bardzo ważny
i myślę, że uniwersalny,

Suicide - po części trafione, strach przed repetą, ale nadzieja jest w cytacie, mam nadzieję, że każdego z czytających zatrzyma, żeby dokończyć go po swojemu...a wiersz dedykowany każdemu kto zaczyna mimo wszystko coś od nowa, a więc każdemu:)

Pancoleczku - cieszę się że jest ktoś komu taka estetyka odpowiada, jak zawsze miło Cię gościć:)

Lecterze - zagmatwany kod? a mnie się wydawało, że to tak proste...na szczęście w sumie jednak wyszło:) nawet jeśli nie wiersz:)pozdrawiam również

Andziu - myślę, że Ci się, pipo, jak zwykle nie chciało zagłębiać, jak zechcesz wrócić to poczytaj jeszcze, zobaczysz, że bardzo po mojemu:) dzięki za koment, kiedy chlanie?:)

pozdrowionka,
/m.

[ot i anka]

nie chciało- chciało- to już moja w tym głowa czy tak czy siak:P hehehe.
a chlanie ze mną wiesz, ze można zawsze:D

[Espena_Sway]

witaj Martynko :)

piszą różne komentarze, mnie się wydaje, iż
to caŁkiem dobry wiersz, ma duży potencjaŁ
tylko kilka zmian. mam nadzieję, że moja
'praca' się przyda na coś ;P. poza tym
staraŁam się nie narzucać 'mojej' interpunkcji,
ponieważ już kiedyś o tym gadaŁyśmy :P

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

pozdrawiam serdecznie Karolcia :)

[Baba_Izba]

wiersz moim zdaniem dobry, po skróceniu
przez Espenę - nabrał wyrazistości.
Z pozdrowieniami
- baba