i gdy tam popłyniemy

[Kornelia Zawrzykraj]

a gdyby tę wrażliwość
rozsupłać, wyłączyć, wyciszyć
ponad świata prawdziwość
zostawić w studziennej niszy?

zaszyć kieszenie pełne
przysiąg, co w swojej treści
jedności struktury bez fałszu
oddaniem niechcianym szeleści

zatonąć w swoich ciałach
pozostawiając w przestrzeni
mistykę o ideałach
niech dla aniołów się mieni

i gdy tam popłyniemy
co rano do mnie powiesz?
*
ostatnim pocałunkiem zmyjemy siebie
z powiek ...

[sub]Tekst był edytowany przez kornelia zawrzykraj dnia 03-06-2004 12:49.[/sub]

[Kornelia Zawrzykraj]

:(

[Witold_Adam_Rosołowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Kornelio - to co napiszę to weź pod uagę jako tylko sugestie - i nie ja te sugestie wysnułem - od osoby pewnej wypłynęły, która czytała Twój wiersz: - w pierwszej zwrotce "a" wymaż

teraz ode mnie - a ja popłynąłem - tylko czasem są jakieś rafy koralowe - choćby ta trzecia część (to też tylko sugestia) można byłoby

zatonąć w swoich ciałach
pozostawiając mistykę
niech dla aniołów się mieni

ale to takie moje małe bredzenie

serdeczne pozdrówko W_A_R

[Kornelia Zawrzykraj]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witku - dziękuję (bo cenię sobie Twoje wskazówki i bardzo lubię czytać Twe komentarz - niekoniecznie pod moimi tekściorami;))
Zastanawiałam się nad sugestiami Twymi i tej pewnej osóbki ... i muszę powiedzieć, że chyba nic nie wymyśliłam ... moje "a" jest z mojego punktu widzenia jakoś potrzebne (bo to jakieś moje rozważanie jedno z wielu, co by było gdyby, stąd może to brzydkie i niefortunne w odczuciu tej osoby "a gdyby", zamiast zwykłego "gdybania";))

Co do reszty musze jeszcze to chyba potrawić, odczekać, spojrzeć z zewnątrz i raz jeszcze ze środka ;)
Pozdrawiam i dziękuję za pilne śledzenie:)