Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jazz jest jak sunąca po wodzie fregata


opowiem wkrótce, musiałem zachować to na następny wiersz:
ale znasz mnie już bardziej niż ja sam. idę ulicą, twój cień zbliża się
do mnie: nie pozwól zapomnieć, przecież zaplanowałeś to
jeszcze przed nami, płonący kutrze.

dziś miałam sen: byłeś bardzo blisko, siedziałam razem
z jego słowami, z tym wszystkim czego nie dotknę dłonią
– małe ja, kim jesteś?


teraz, gdy trzeba to nazwać, określmy czas i miejsca:
od nowa, ze znaną tylko nam puentą:

ten świat zaczął się od mroku, teraz chrońmy jego światło

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dialog wewnętrzny - ciekawa sprawa i ja też w coś takiego wierzę. Czytałam już ten wiersz, ale nie pamiętam gdzie. Chyba w W, bo i komentarze jakieś były. Ładny ten utwór, coś mi tylko ostatni wers szwankuje-za mało oryginale w porównaniu do reszty- ale wrócę, może się z nim przeproszę ;o)
Opublikowano

ha! a ja dostałem gratulacje od znanej i lubianej poetki właśnie za ostatni wers tylko;)
może i nie pasuje, ale mi wszystko w nim pasuje, hehe. wiersz był pod innym moim nickiem kilka dni temu, dziś go przerobiłem. pozdry

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



hmm, milion lat świetlnych od ostatniego twojego komenta;) miło,miło.
bo ja dla baby napisałem ten wirsz więc się nie czepiaj;P
Opublikowano

Kopę lat kyo!
Widzę, że wciąż okupujesz górne półki:)

Kursywy czytam bez wyjątku jako części składowe tytułowego dialogu,
nie ma cytatów, prawda? Już za pojedyncze wersy należą ci się brawa
(ku pamięci zwłaszcza pierwszy, drugi i ostatni), ale dopiero całość gra
melodię jak płonąca fregata. Wgryzać się będę z przyjemnością,
bo lubię taką delikatną, ale z mocą pisaną lirykę.

Pozdrawiam!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ale się cieszę, na prawdę, bo ty wusz wybredna jesteś ostatnio;)

nie tyle wybredna ostatnio, co po prostu jak zaczęłąm czytać tak dłużej netowe, to okazało się, zę jest coraz więcej takosamości :|
na początku jest wszystko nowe, w miarę upływu czasu okazuje się, ze idą całymi tabunami podobieństwa, więc coraz mniej klaszczę płetwą :))

tym bardziej mi milusio;) cmok wusz u w usz;)
Opublikowano

zastanawiające i ciekawe motto. bowiem podmiot liryczny zdradza, że gustuje w muzyce jazzowej oraz żeglowaniu, porównując właśnie wymieniony gatunek muzyki do 'sunącej po wodzie fregaty'.

tytuł wskazuje na to, że przedmiotem wypowiedzi podmiotu lirycznego będą jego rozważania na tematy intymne, osobiste, istotne dla niego. podmiot liryczny idzie ulicą, kiedy dopadają go myśli.

zastanawia mnie druga strofa, bowiem zmienia się osoba mówiąca. zatem czyżby podmiot liryczny miał rozdwojenie jaźni czy może zwraca się doń bliska mu osoba ?

kolejna strofa, dystych -> podmiot liryczny albo mówi do siebie w myślach albo do towarzyszącej mu osoby. dialog wewnętrzny niekoniecznie musi oznaczać refleksje, przemyślenia tylko i wyłącznie peela. 'wewnętrzny' odnosić się także może do, na przykład, niezmiernie bliskiego otoczenia, jakie stanowić dlań może partnerka życiowa.

jednakże pointa sugeruje raczej drugą opcję. czyli podmiot liryczny razem z ukochaną osobą stworzyli związek na pewnych fundamentach, a teraz pragną go utrzymać w jak najlepszym stanie. oczywiście martwią się, że może im się nie powieść, ale zapewne będą robić wszystko, by do tego nie doszło.

podoba mi się pański styl, panie były premierze, tudzież panie kyo. również czytałem ten tekst. zdaje mi się jednak, że /proszę mnie zganić, jeżeli tak nie jest/ są pewne zmiany. ponadto to chyba nie jest pierwszy utwór w pańskiej /przynajmniej orgowej/ twórczości, w którym pojawiają się motywy żeglugi. przekonuje mnie zarówno forma, jak i dwuznaczna treść. ciekawe rozważania. ode mnie solidny plus.

pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




były premier to mój 2gi nick, wiersz został poprawiony. masz rację, motywy morskie przeplatają się w moich wierszach, łączą i powtarzają, jak tu:) dzięki wielkie za trafną interpretację pozdrawiam
Opublikowano

Dość dawno nie czytałam już wiersza w postaci dialogu wewnętrznego, który by mnie zatrzymał... a tu masz :)
Trochę dłużej jednak zatrzymała mnie druga zwrotka... w pierwszej chwili mi nieco "rozbiła" rytm czytania, ale po zastanowieniu zaakceptowałam ją.
Podoba mi się klimat i tematyka, a raczej jej dwuznaczność :)

pozdrawiam serdecznie:
M.E.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pozwólmy By nasze sny    Płynęły jak fale    I nie mówmy "ale"   Bo żyjemy  Tu i teraz    Starając się  Dotknąć dłońmi nieba    I myśląc o tym  Co przyniesie jutro    Gdy nieznane Stanie się poznanym    Już wkrótce...
    • @Robert Witold Gorzkowski Przy niedostatecznej ilości materiałów na wyjeździe muszę posiłkować się internetem. Kiedyś to nadrobię. Wiek wcześniej Gorzkowscy przeprowadzili rokosz względem króla w Krakowie i musieli udać się na banicję. Siedmiu synów rozpierzchło się na siedem stron świata i jeden trafił na Warmię stając się pradziadem Franciszka. Jak powszechnie wiadomo Franciszek był zwolennikiem konstytucji 3 maja oraz likwidacji pańszczyzny i poddaństwa chłopów. Należał do klubu jakobinów polskich. Uczestniczył w planowaniu i przygotowaniach do powstania kościuszkowskiego, w czasie którego brał udział w insurekcji warszawskiej pod przywództwem Jana Kilińskiego. Insurekcję w Wilnie przeprowadził gen. Jakub Jasiński. Po upadku powstania znalazł się na Podlasiu we wsi Cisie, gdzie został przywódcą spisku, organizacyjnie opartego na sieci parafialnej, mającego na celu walkę zbrojną o niepodległość a po wygubieniu wilczego rodu czyli wyzyskiwaczy chłopów do których zaliczył i księży, wprowadzenie ustroju republikańskiego. Środowisko chłopskie uznawał za ważną siłę polityczną. W czasie swojej działalności wśród niepiśmiennych chłopów kolportował ulotki zaopatrzone w rysunki. Po wykryciu prowadzonej agitacji, został w 1797 aresztowany wraz ze współpracownikami i uwięziony w Krakowie przez władze austriackie. Po długim śledztwie w 1802 skazany na karę śmierci. Cesarz Franciszek II Habsburg zamienił karę śmierci na banicję. Po pobycie na emigracji w 1807 zamieszkał w Warszawie, opracowując projekt uwłaszczenia chłopów. I być może projekt by ujrzał światło dzienne gdyby nie wybuch w 1830 roku powstania listopadowego pod przywództwem kapitana Piotra Wysockiego.    Sprawa chłopska była niewystarczająco uwzględniona podczas Powstania, co było kluczową przyczyną klęski zrywu. Elity polityczne były niechętne ustępstwom na rzecz chłopów i ograniczeniu własnych przywilejów, co było sprzeczne z potrzebami społecznymi. Tego samego roku umiera Franciszek nie doczekawszy się ziszczenia swoich postulatów. Gdyby nie umarł mógłby powiedzieć a nie mówiłem? Polak głupi przed szkodą i po szkodzie.
    • @Migrena toż to arcydzieło umierania jak: Śmierć nie jest krzykiem, lecz ciszą w płucach. Jak trafnie to ująłeś ból tysięcy istnień co noc po trochu tracących życie przez przeżywanie przy bezdechu. 
    • @Sylwester_Lasota dlatego jak śpiewał Młynarski róbmy swoje, róbmy swoje podoba mi się wiersz
    • @Roma dzięki, choć muszę przyznać, że aż za lekki. bukowina II zdaje się ambitniejsza (taki był zamysł)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...