Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Niektórzy Tobie Boże składają w ofierze
Pieniądze,życie,dobre słowo w wierze
Majatki,uśmiechy bogactwa wielkie
Sukcesy,zwycięstwa oraz dobra wszelkie

A ja Tobie Panie składam na ołtarze
Moje grzeszne serce co mnie ciągle karze
Bo w nim moja ciemność oraz grzech się kryje
A ty wejdź w nie Panie niech dla Ciebie bije

  • Odpowiedzi 42
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Panowie.
Oceniajmy utwory a nie autorów (wierszy, komentarzy), taka moja prośba.

A utworu nie mogę ocenić wysoko.
Tropów tutaj nie widać, poza każącym sercem, które szczytem finezji nie jest.
Myśl też niespecjalnie lotna, dość schematyczna i bez zaskoczenia.

Życzę lepszych (po)tworów w przyszłości.
Pozdrawiam ciepło
Coolt

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Niech pan mi łaskawie pokaże jakąś ocenę osoby Autora, bo z tego co ja widzę (czytam), to jest to oczywiście szyderstwo, ale raczej z tekstu...

PS - dla poprawności politycznej zmieniłem właśnie jedno słowo, ale dalej nie sądzę, żeby to było nabijanie się z Autora.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



No nie była, ale z drugiej strony tłumaczenie, że rymy są już troszeczkę przestarzałe, toporne, treściowo - no:
"Pieniądze',
"Majatki" - (nie wiem, czy chodzi o "majtki" czy o "majątki")
"bogactwa wielkie"
"dobra wszelkie"

to bogactwo wyliczeń jest wręcz rozbrajające. Potem jest lepiej - jedno "serce" idzie na "ołtarze", w dodatku "czarne, grzeszne", to już się zbliża do kultu voo doo, chociaż Autor miał na pewno co innego na myśli. Ogólnie, to nawet nie wiem, o co temu podmiotowi do końca chodzi.
Bądźmy szczerzy - jeżeli ktoś wkleja coś gdzieś, to znaczy, że potrafi czytać. I jeżeli uznaje, że tekst przedszkolny jest poezją współczesną, to sam jest sobie winien.
Opublikowano

tak, dla początkujacych, ale zawsze lepiej po napisaniu wiersza
nie wklejać go od razu, a oprzeczytać jeszcze kilka razy,
"przespać się z nim", zawsze coś można poprawić, coś się zauważy.
Wybrałeś trudny temat, zacznij od łatwiejszych.
Wiersz nie powinien być nagromadzeniem oklepanych powiedzeń
i zwrotów, powinien wnosić coś nowego w ładnej formie.
Nie wystarczy napisać z patosem, egzaltacją, w formie modlitwy
by wiersz nazwać dobrym. Choćby najbardziej szczerze.
Czekam w Warsztacie na następne Twoje utwory,
zachęcam równiez do pisania (i czytania)
pozdrawiam mile
- baba

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Pan za to dał doskonałe, merytoryczne aż trzy linijki komentarza. Gdyby nie to, że pan potrafi napisać wiersz - nie będę się na pana gniewał, ale na przyszłość radzę robić samemu, co się każe innym.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Maszyna czasu   Pewien mężczyzna kiedyś się zastanawiał: „Dlaczego przeszłość jest niezmienna? Dlaczego rzeczy, które zrobiliśmy, słowa, które wypowiedzieliśmy, pozostają w przeszłości nietknięte niczym blizny po ranach, widocznie przypominające nam nasze czyny…”   I tak kontynuował: „Gdyby istniała Maszyna Czasu, pozwalająca w mgnieniu oka polecieć w przeszłość i zmienić wszystko na lepsze, nigdy niczego bym nie żałował. Jednak życie jest okrutne i bezlitosne, dając nam tylko jedną szansę przy każdym wyborze. Ten jeden wybór może być bolesny jak rana, która będzie goić się miesiącami, latami — kto wie?”   Mężczyzna podsumował swoje myśli: „Najwyraźniej życie wystawia nas na próby, dając nam egzaminy, a od nas zależy, jak szybko się nauczymy. Niektórzy nigdy się nie uczą, pogrążeni w nieustannych wyrzutach sumienia, marząc o wspaniałej Maszynie Czasu, która nigdy się nie wydarzy.”   Zapytał samego siebie: „A co ze mną? Mam już mnóstwo blizn, które na zawsze utkwiły w moim ciele i nie mogę tego zmienić. Jestem apatycznym, pełnym żalu człowiekiem, który mówił sobie, że nigdy nie będzie żałował, lecz los lubi się powtarzać, pstrykając nas w nos, jakby chciał powiedzieć, że jesteśmy tylko małymi istotami ludzkimi — słabymi i bezsilnymi. A jednak aż do końca mojego istnienia będę wierzył, bo życie, mimo swojej surowości, daje mi nadzieję, czekającą na mnie wraz z nowymi dylematami, jeszcze ukrytymi, lecz wkrótce…”   Tak więc mężczyzna żył swoim życiem, dokonując nowych wyborów i nowych decyzji, które prowadziły go do kolejnych żali, smutku i cierpienia. W ostatnich dniach był cały pokryty bliznami, jednak nigdy nie przestał wierzyć w Maszynę Czasu.
    • @violetta To jest instynkt kulinarny wywodzący się z regionu nie do podrobienia. Mama pielęgnuje tradycje.:)
    • @UtratabezStraty

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Annna2
    • @huzarc  Zaborczość cywilizacji w sprzeczności interesów. Dobry wiersz. Pozdrawiam serdecznie.
    • @Amber moja mam jeszcze robi, ale nikt takich smaków nie odtworzy :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...