Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

a w twoich oczach
śmierci pejzaże
stłoczone świece
nasze cmentarze

a w twoim sercu
czyste uśmiechy
przyjazne życiu
stwórcze oddechy

a w twoich rękach
losy człowiecze
polane łzami
już się nie męczę

a w twoich słowach
prawdy zmieszczone
samotne wyspy
raz okrążone
Adam Sosna (2008.03)

Opublikowano

coś mi chodzi po głowie....(ale nie owo żyjątko;) i nie mogę sobie przypomnieć ,
kojarzy mi się z czymś, no nie wiem - wierszem, piosenką, może modlitwą
i na dodatek nie wiedzieć czemu - słyszę Niemena
Sosen, mnie się podoba
:)))

Opublikowano
a w twoich rękach
losy człowiecze
polane łzami
już się nie męczę
- nie bardzo mi to pasuje,
może: życie siermiężne, albo coś innego?
to już się nie męczę, wydaje mi się być
jakieś oderwane.(?)
Ogólnie, śpiewne i mnie się podoba,
pozdr.b. - baba
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dla mnie dwa wersy zgrywają się bardzo dobrze

łzy przynoszą ulgę
umęczonemu - już się nie męczę
- każdy z nas kiedyś przestanie się męczyć.
uśmiechu dla Autora
i
radości dla Baby
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dla mnie dwa wersy zgrywają się bardzo dobrze

łzy przynoszą ulgę
umęczonemu - już się nie męczę
- każdy z nas kiedyś przestanie się męczyć.
uśmiechu dla Autora
i
radości dla Baby
Myślę, że nie chodzi o ich sens, ale o to jak się rymują...tzn. nie rymują :p Po prostu źle ten fragmencik brzmi, jakoś tak amatorsko.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dla mnie dwa wersy zgrywają się bardzo dobrze

łzy przynoszą ulgę
umęczonemu - już się nie męczę
- każdy z nas kiedyś przestanie się męczyć.
uśmiechu dla Autora
i
radości dla Baby
Myślę, że nie chodzi o ich sens, ale o to jak się rymują...tzn. nie rymują :p Po prostu źle ten fragmencik brzmi, jakoś tak amatorsko.
A propos , czy Twój koment jest profesjonalny?
pozdro.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Myślę, że nie chodzi o ich sens, ale o to jak się rymują...tzn. nie rymują :p Po prostu źle ten fragmencik brzmi, jakoś tak amatorsko.
A propos , czy Twój koment jest profesjonalny?
pozdro.
Naprawdę nie dostrzegasz różnicy między utworem literackim, a komentarzem na internetowym forum?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zgadzam się, bo geograficznie Ziemia  nie jest w centrum wszechświata, ale dla ludzi jest, czy powinna być, co sie wiążę, ze powinni ją cenić i kochać. M. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Ja lubię proste przesłania bo chcę wiedzieć,  co autor ma na myśli:). Pozdrawiam Tak jest, ale nie tak dawno skomentowałem wiersz, po czym napisano, że, jak zwykle, odwracam kota ogonem, Mogło tak być, bo ja bardzo wielu wierszu tu nie rozumiem i mój koment wydał się autorowi bez sensu. Pozdrowionka
    • Niech wybrzmi słowo ciche, szepczące, przeplecione aksamitną duszą, gdzie marzenia nigdy nie gasną — wiecznie trwają, nieskończone! Nie pomijaj wykrzykników — niech żyją w dni wpisane, jak w książki; nie krzyczące, że czegoś zabrakło, lecz mające litość po kropce, delikatne — jak ciszy oddech. Naucz mnie nowych liter; tamte — już wyświechtane — zużyły się bez pytań, w jedno długie zdanie, przez przecinki wyśmiane. Opowiedz mnie raz jeszcze — stroną nieporwaną, gdzie w ciszy anioł umiera, próbując przepisać życie na historię nową.
    • Imię bez głosu. Ciało bez granic. Krucha — jak snów porcelana, w mroku zrodzona, z gwiazd, popiołu i tchnienia. W niej śpią korzenie światła, płyną soki życia, jak krwiobieg rzek. W jej oczach odbija się milczenie planet. Gdy ją dotykasz — otwiera w tobie czas, gdy obejmujesz — zasiewa ciemność. Jest kołyską bez dzieciństwa, która nie umiera. Dla ciebie - powrotem w gwiezdny pył. .
    • @Alicja_Wysocka Piękny, delikatny wiersz! Naleweczki - dzika róża i orzech włoski - jako małe radości, które można sobie stworzyć nawet w trudnych chwilach. Ta metafora "zamknięcia się w słoiku" jest bardzo trafna i wzruszająca. Lubię też, jak subtelnie pokazujesz, że nawet w tej piwnicy, w tej samotności, pozostaje miejsce na nadzieję - zapach róży i światło przez okienko. Jest w tym coś bardzo prawdziwego o tym, jak radzimy sobie z trudnymi emocjami.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...