Jak zawsze

[KaRla Kozłowicz]

puste miasto
jeszcze śpi niespokojnie
wlokąc ze sobą niewinnych

światło zmieniło się na zielone
ale już czerwień
migocze nietypowo na skraju
samochodowej maski

nowonarodzony
w objęciach pielęgniarki
a lekarze jakoś dziwnie blisko
przy samotnej matce
szepczą że wszystko dobrze

znów zielone
ale tylko jednym korkiem zdążyłam
ucałować zimny beton

leniwie budzi się miasto
przepełnione zaspanymi powiekami
tu na rogu buduje się piekarnia
ach jak ja lubię ciepłe bułeczki

dla odmiany żółty blask
coraz słabiej widać
bo jaśniej
bo jasno
i blisko nowego poranka

żegnam
budzące się miasto
czerwone światło bo już zmienić się nie chce
samotną matkę z nowonarodzonym
precz natrętni lekarze
i żegnam budującą się piekarnię
bo ja lubię ciepłe bułeczki

[avals]

Dla mnie ta "matka dysząca z bólu" jakoś nie tak brzmi, ale w sumie na +.
Pozdrawiam.

[KaRla Kozłowicz]

Teraz zmieniłam trochę ;]

[avals]

Lepiej, ale jeszcze pomyśl.

[zak stanisława]

problem samotnej matki oddałaś dość przekonująco, mało na forum jest wierszy tego typu, ale myślę że należałoby wybrać sens, to co najważniejsze, zeby wiersz nie był przegadany
pozdrawiam ES