Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Uczyliśmy się puszczać
kółka z dymu, nigdy nie opanowałam.
Nawet palić się już nie potrafię, a tak mam ochotę
komuś dmuchnąć prosto w zapatrywania .
W pracy siadywałam tam, gdzie nikomu nie mogłam zagrać
na nosie.Sceny teatralne nie dla mnie.Tym bardziej słuchowiska.

Przyjaciółki bywały i owszem wcale zabawnie
dogadywałam się z chłopakami. I wtedy pojawiła się miłość.
Motocykl" Panonia", zapach "zielonego wiatru"i prawdziwej skóry.
I oczyska ogniście zapatrzone, z których zrezygnowałam ze strachu
wpadając w kompot słabo znajomego.

I stało się słowo ciężkostrawne.W trzy ciała zamieniły się żądze.
Tylko dzięki nim nie wyskoczyłam
ze złotego kółka na zielone trawy niezależności od uzależnień.
Popatrz. Jak przypadki potrafią nadać sens życiu.

Przed ostatnim zachodem półwiecza spotkałam
wszystko to, co mogło się zdarzyć długo przed.
Najpiękniejsze. Dzieło przypadku? Zagrywka losu?
Cokolwiek to było. Nie narzekam.Wprost.
Przeciwnie. Dziękuję losowi za pomost tęczowy
Mój przyjacielu. Połączyłeś mnie z życiem.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


pomost tęczowy - bardzo mi się kojarzy z mostem
tęczowym, gdzie udają się nasi bracia mniejsi po skończonej ziemskiej
wędrówce; i tak sobie myślę czy o to szło, czy to ja
nie mam o czymś pojęcia?????? Ale wrócę tu jeszcze, bo to
mi wygląda na prozę poetycką w postaci monologu i muszę
się z tym obyć:)) Pozdrawiam Autorkę:)
Opublikowano
I stało się słowo ciężkostrawne.W trzy ciała zamieniły się żądze.
Tylko dzięki nim nie wyskoczyłam
ze złotego kółka na zielone trawy niezależności od uzależnień.
Popatrz. Jak przypadki potrafią nadać sens życiu.


Czytałam obie części. Jestem zachwycona sposobem podsumawania życia
i pobudzenia do refleksji; zapadł mi głęboko i muska pomyślunek...a to ogromny +.
Super! bardzo lubię tu zaglądać...

serdecznie pozdrawiam
-teresa
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


a jeśli to tylko wiara i czekanie, że będzie lepiej?
dzięki avals
Samymi ciastkami nie da się żyć. Gdybym miała wątpliwości, już dawno poszłabym w Twoje ślady (absolutnie nie krytykuję-uzasadniam siebie).
Człowiek, nie kamień, więc czasem i w szczęściu trudno. A czasem szczęście jest trudne. Znowu zakręcam ,jak to ja.
Do miłego. Mam nadzieję.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


a jeśli to tylko wiara i czekanie, że będzie lepiej?
dzięki avals
Samymi ciastkami nie da się żyć. Gdybym miała wątpliwości, już dawno poszłabym w Twoje ślady (absolutnie nie krytykuję-uzasadniam siebie).
Człowiek, nie kamień, więc czasem i w szczęściu trudno. A czasem szczęście jest trudne. Znowu zakręcam ,jak to ja.
Do miłego. Mam nadzieję.
avals, obie tak mamy, to zkręcanie bawełny na palec prosty jak strzaął;):)
hej!
Do miłego. Mam nadzieję.I ja ją mam!!!!
scmok

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • to ja zaprosiłam ją do tańca to ja umiłowałam jej twarz pierwsza wreszcie spuściłam się z kagańca moja twarz coraz krwawsza jej stopy zbliżają się do moich a moje biegną do niej   pierwsze kroki jak w walcu z gracją, uczuciem, napieciem jest moim promieniem… brzydkim uczucia oddaniem  albo wiecznym schronieniem? jej dłoń koścista ściska moją a moja ściska jej   powoli krok za krokiem powoli nic popłochem jej twarz emanująca zimnem zawsze była moim życzeniem  coraz szybciej coraz zgrabniej jej usta bliżej moich moje usta bliżej jej     i tak w naszych szaleńczych tańcach nawet nie zorientowałam się kiedy to ona zaczęła prowadzić  i już niczym nie różniłam się od niej i nagle zaczęłam żałować mojej propozycji żałowałam że to jedyny taniec którego się nauczyłam Umarłam w żałosnym popisie umiejętności ruchu
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pozostaje pozostać  na nieokreślonej krzyżowce :)
    • @Leszczym  Michał ująłeś kłusownictwo z innego punktu widzenia i ma ono pełne uzasadnienie. Kłusownictwo obok nielegalnego polowania na zwierzęta to również naruszanie własności intelektualnej, którą mogą być dzieła sztuki, przekraczanie ustalonych reguł w biznesie, to wszystko mieści się w ramach kłusownictwa. Dziękuję za ciekawe podejście do tematu. Trzymaj się cieplutko.:)
    • Podobał mi się ten rok  Był łatwy trudny mądry bzdurny Zimny gorący senny męczący Szczery kłamliwy odważny wstydliwy Pełen pozornych kontrastów    Podobał mi się ten rok  Gdzie jawa spotkała się ze snem  Gdzie dusza opuściła ciało  Gdzie myśli nigdy nie wyszły  Przez zaciśnięte w bólu zęby    Podobał mi się ten rok  Nie chcę cię, wypuść mnie ze szponów Wpuść mnie, rozerwę cię na strzępy Daj mi się, przestań w końcu cierpieć Pragnę cię, stańmy się jednością    Stoję przed lustrem, to nie ja  Nie poznaję tych krzywych z rozpaczy oczu Tego wysuszonego zdechłego spojrzenia Tego pełnego syfu niby półuśmiechu  Tej duszy wołającej o pomoc    Stoję przed lustrem, widzę siebie Poznaję te stare, zmęczone oczy To stęsknione uczuć odbicie źrenic Tę duszę pokrytą ścierwem blizn Podobał mi się ten rok. 
    • @Christine Widzę, że się uniosłaś. To dobrze. Gniew dobrych ludzi potrafi zmienić bieg historii.  Jednakowoż, nadal podkreślam, że to nie oskarżenie tylko przyjacielska rada dla ludzi, którzy niespecjalnie dobrze piszą i chociaż przez chwilę chcieliby się ogrzać w cieple pozytywnych komentarzy. Niech wiedza o możliwościach gpt zagości tu na stałe. Wyrównajmy szanse dla mniej zorientowanych technologicznie żeby też zaznali chwały.  Wierzę, że kiedyś zrozumiesz, że to, co się tu dzieje, jest projektem na wskroś humanistycznym. Ale jeszcze nie dzisiaj, nie jutro, nie pojutrze i nie popojutrze (licence: Raz Dwa Trzy, chyba).
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...