Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jeśli to miasto nas zechce
z otwartymi ramionami
rozpoznamy się wszędzie
będziemy witać świeże ulice

nie? - pójdziemy dalej
szukać przyjaznych okien
razem - radośni odnalezieniem
siebie nie zatrzymamy w biegu

położę głowę na ramieniu
moje oczy twoje spojrzenia
jeśli jednych zabraknie
będą tylko nasze

Marlett oraz Sosna

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




banał?umm, tak, banał, pozdr

'' banał'' nie jest uzasadnieniem.
....może Panu poecie trudno zinerpretować wiersz ?
Banał może sprawiać problem.

DziękujeMy.

banalna treść wiersza, reszty nietrzeba, pozd
Opublikowano

Pan poeta 2

sąd ferując wyrok jest zobowiązany to napisania komentarza (dlaczego tak a nie inaczej)

natomiast Pan poeta 2 feruje wyroki bez komentarza

pewnie indolencja

ale dla nas żal i jakaż strata że nie możemy poznać przyczyn takich opinii ( słabe, banał)

współczujeMy

Opublikowano

moim zdaniem 'miasto', zmierzanie do niego może symbolizować wybór ścieżki, jaką podmiot liryczny /1 os., l. mn. - zatem jest on zbiorowy/ będzie podążać. pytanie - czy ścieżka, na którą padnie, będzie odpowiednią ? oczywiście - takie pytania zawsze pozostaną bez odpowiedzi, dopóki sami nie przekonamy się na własnej skórze.

zatem przed podmiotem lirycznym staje poważne zapytanie, rodzą się wątpliwości. jest on jednak pewien, bo wie, że może liczyć na bliską mu osobę, która nie zostawi go, jakkolwiek miałoby nie być. ostatnia strofa mówi nam o niezwykłym połączeniu, afirmacji dwóch osób, które chyba uznać powinno się za podmiot liryczny.

podmiot liryczny nie boi się iść w nieznane, bowiem ma oparcie, które dodaje mu pewności, spokoju, zapewnia poczucie bezpieczeństwa. mnie ten tekst przekonuje. kto by nie chciał, aby jego związek się tak układał ? przepraszam za trochę niepolskie zdania, ale jest rano, mózg nie rozgrzany ;p

pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...