Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Anrystian....
i twarz w lustrze uśmiecha się..

policzki zaróżowiły się...
jędrne, sterczące piersi domagają się pieszczot...
znów robi się wilgotno i ciepło

Lustro - znika gdzieś
Pokój - zapada się w błogości
Świat ucieka....

aż...

aż...

aż poruszy się ziemia..




w głębokim..
odechu słychać odalająca sie nagość...

i tak jak wtedy na karuzeli...
tak teraz zamykasz oczy ....
i znikasz w oddali...

i znów jest przyjemnie, i cicho, i sennie...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ciekawy tekst w całkiem nietrafionej formie, wielokropki rozpraszają wiem z autopsji, bo też mam ten problem - i jeszcze te ślizgi spacji - niepotrzebne,
nie odbieram w swej ułomności, jako erotyk, raczej przekorny rzut okiem w chwili próżności - i o.k. miewamy takie stany, myślę, że warto dopracować,
'Anrystian'? nie kojarzę, coś od anty_ Krystian? - próba przeciwstawienia do gadu -gadu ze szczoteczką Szumińskiego; w tym wypadku niezbyt udanie,
pozdrawiam_ballou :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...