na rozdrożu

[marti krűger]

odeszli – tak mówią – na tych co potomnie idą i
mówią przez i literą nadmiernie wielką gdy mamy
prawo sądzić współuzależnienia nie mniej odmienne
które pchają nas w kałuże i z pośród łez tylko deszcz
zdaje się być bardziej prawdziwy niźli pies czerwony
katechizm jeśli to było cóż pozostało
na jutro jeśli nie wschód słońca i dobry sen


niedawne mechanizmy rozsądku pchają
w objęcia innych a każde 100 złotych zainwestowane
w świerszczyk dla kapucyna lub chwilę
na uboczu zdają się być anachronizmem dla
GHB – dowodu rejestracji – wrażenia
jakiego nigdy nie doznałem poza dawką kasującą
wszelkie herezje w obliczu stanu znienawidzenia


i nie ma dróg dobrych są tylko ewakuacyjne
zwykłego zwątpienia lub woli życia z oddali
miejsc nic nie może spotkać poza mobilizacją
snu – przypadku bez historii – wolą jest nigdy
być pierwszym pokonanym

[Baba_Izba]

Czytałam. Dla mnie wiersz mało czytelny.
Trudno złapać oddech czytając. Zagmatwany temat.
Przyznaję, że nie wiem, co peel chciał
w nim wyrazić.
Pozdrawiam -
baba

[marti krűger]

pierwotnie myślałem o interpunkcji i chyba do tego pomysłu wrócę.