Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

popatrz jak słodko śpi to dziecko
plecami oparte o bezbarwną ścianę
jak jego matka pełną zmarszczek
z nogami sytymi ruchu
swobodnie leżącymi na ziemi
popatrz na wpółotwarte usta
jakby zastygłe w trakcie
zadawania kolejnego pytania
dotykającego rzeczywistości
jak palce niewidomego
popatrz na zamknięte oczy
często uśmiechające się szerzej
niż usta niejednego dorosłego
popatrz

uroku chłopczykowi dodaje liść
figlarnie przytulony do czoła
gładkiego jak niewinność
jakby coś ukrywał

wzmaga się wiatr na którym
przylatuje ostry złośliwy chłód
lecz sen jest zbyt gruboskórny
zrósł się z ciałem chłopca
podmuchy powietrza usilnie zapraszają
liść w swoje skromne progi lecz ten
odmawia jak sumienny stróż
wkrótce poddaje się i odkrywa
swoją tajemnicę

czoło dziecka jest przestrzelone

zdarza się
a teraz wejdź w tą ranę postrzałową
ona pokaże ci
świat w garstce człowieka

Opublikowano

Ciekawe, ale nie podoba mi się "to" w pierwszym wersie, dla mnie ładniej brzmi bez tego. I jeszcze ta inwersja "jak jego matka pełną zmarszczek" nie lepiej "pełną zmarszczek jak jego matka"? Osobiście sugerowałbym delikatnie skrócić, pozbyć się paru dopowiedzeń i wyszedłby z tego w porządku wiersz. Jeszcze "zadawania kolejnego pytania";) Pozdrawiam

Opublikowano

@ Tomasz Piekło:

"To" zostanie, bo wskazuje na konkretne dziecko. Za resztę uwag dziękuje - na pewno je przemyślę.

@ Sylwester Lasota:

Dziękuję za komentarz, niemniej jednak motyw żebraczki wg mnie tu nie pasuje. Już pomijam to, że czoło, że tak napiszę, musiało zostać przestrzelone. ;)

@ Natuskaa:

Przyznam się, że nie :)) Taki komentarz może tylko b. cieszyć, dziękuję :)

Pozdrawiam komentatorów

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Simon Tracy byś zdziwił się jak wiele. 
    • @Simon Tracy To jest bardzo fajnie napisana proza w pewnej konwencji - mitu? Świetnie  zbudowałeś atmosferę - grozy i paranoi. Narracja pierwszoosobowa, zwroty do Czytelnika, stopniowe odsłanianie informacji - to działa. Ten strach narratora jest namacalny. Na końcu puentа z wymianą miejsc (on tam,ON tutaj) - mocna. Niektóre fragmenty są trochę rozwlekłe. Pewnie będą części następne. Nie lubię literatury typu fantasy, fantastyki, ale chętnie przeczytam ciąg dalszy tej historii. Dlatego, że dotykasz starożytności - mojej ulubionej epoki. :))) Niektóre nazwy nie są mi obce np. Księga Bram - to święty tekst staroegipski, Księga Chaosu - to tytuł kryminału (akcja w starożytnym Egipcie), Jet też Klejnot Siedmiu Gwiazd - też opowiadanie grozy i starożytny Egipt. No i Mahabharata - poemat hinduistyczny. Czy niektóre z tych pozycji zainspirowały Cię? Czy raczej był to Cthulhu? Pozdrawiam.
    • Sytość/przesyt niedosytu - świetne, cos niby oksymoron, ale czy na pewno? Pozdrawiam
    • @Robert Witold Gorzkowski Dziękuję Ci serdecznie za taką wylewność w tak niezwykle ciężkich tematach. Jest to dla mnie niezwykle ważne że wiele osób rozumie mój przekaz i jego formę 
    • @Simon Tracy Ten tekst bardzo mi się podoba, bo kocham te niezwykłe i mądre  zwierzęta, którym ludzie robią dużo krzywdy. Ten głos wilka - jest głosem kogoś, kto odmawia podporządkowania się ludzkiemu porządkowi. "Nie mam z tym problemu, by się odwrócić plecami do ludzi" - to deklaracja wolności, ale i wygnania. Twój język pełen archaizmów ("zawezwanych", "widziadeł", "skomlałem") buduje mityczny, baśniowy klimat. Ten świat to nie współczesność, to jakiś pradawny czas, kiedy las był jeszcze święty, a duchy "rzeczywiste". Podoba mi się, że czerpiesz ze słowiańskich wierzeń. Szczególnie mocna jest ta zmiana perspektywy - od wilka uciekiniera do wilka mściciela, a potem odkrycie, że to las sam się mści. Drzewo stworzenia, Leszy, duchy - to cała armia natury przeciwko człowiekowi-intruzowi, człowiekowi - zabójcy. I ta puenta: "Uczta w imię zwycięstwa i przeciw naturze człowieka" - bo natura człowieka to dominacja, zniszczenie. A natura natury? To równowaga, również równowaga przez pożeranie. Świetny tekst to dzikiej, krwawej sprawiedliwości. W mojej okolicy można spotkać wilki, osobiście spotkaliśmy na drodze waderę z trzema szczeniakami, a mój mąż samotnego wilka, który spojrzał mu w oczy i spokojnie odszedł. Szedł również polną drogą. I niestety przyjeżdżają myśliwi. Mam nadzieję, że pozwolisz zamieścić link do pewnego filmiku:  (jeżeli nie - to usunę)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...