Bez przyszlosci Opublikowano 26 Lutego 2008 Autor Zgłoś Opublikowano 26 Lutego 2008 dziękuję Ci Panie za bielmo na oczach które szczęście dawało przez te wszystkie lata dziękuję za rozkosz nie moją za słowa nie dla mnie za ból jaki noszę za Arktykę w duszy za smutek dojmujący i daj mi proszę Panie siłę by żyć cierpliwość by cierpieć i czekać bez nadziei na cud którego nie dostąpię
klaudia17 Opublikowano 26 Lutego 2008 Zgłoś Opublikowano 26 Lutego 2008 Wiersz bardzo mi się podoba aczkolwiek mam nadzieję że w życiu nie jesteś aż takim pesymistą. Sama piszę wiersze w podobnym charakterze. Chciałam ci podziękować za to że dałeś mi do myślenia. :))))
Kacper_M Opublikowano 26 Lutego 2008 Zgłoś Opublikowano 26 Lutego 2008 Wiersz bardzo ciekawy, przejmujący. Twoja wizja świata przedstawiona w tym wierszu jest bardzo pesymistyczna. Uczucia człowieka są tak zbudowane, że nie można doświadczać tylko bólu, albo inaczej - nie można doświadczyć bólu bez wcześniejszego stanu radości. Nie wiem czy to jest całkowicie jasne, mógłbym o tym rozpisać się na kilka stron. Aczykolwiek podam jeden przykład. Żyje sobie człowiek o imieniu Adam, urodził się w bogatej rodzinie, nie miał żadnych większych problemów - był szczęsliwy. Nagle zdażył się wypadek, wszystko przepadło co czuje? Teraz odwrotnie, Adam jest synem żebraka stojącego pod kościołem, pewnego dnia dostaje 100 zł co czuje?
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się