Pytanie

[Bez przyszlosci]

Widzę nie patrząc.
Pragnę niemożliwego.
Czuję ból nie do zniesienia.
Druga strona kusi nieprzerwanie,
a jednak strach trzyma tutaj.
Ludzie dziwnie patrzą,
a ja miotam się w gorączce.
Zataczam kręgi szukając wyjścia
i jak ćma nie mogę odejść
dopóki nie spali mnie żar
bijący od Życia.
Czy naprawdę jestem szalona?

[WaMig]

Gorąco życzę, żeby nie strach a właśnie ten "żar
bijący od Życia" był motywem trwania tutaj ... no i żeby ten żar zapalał, a nie spalał - niby mała różnica dwóch literek - bo tak odbiór może byc nieco pesymistyczny ..
Dobrych widoków na przyszłość !

[Kacper_M]

Żar niestety zazwyczaj wypala, ludzie któży mają go w sobie szukają spełnienia. Gdy ono nadejdzie żar gaśnie... korzystajmy z niego dopóki istnieje. Widać to na podstawie sławnych poetów takich jak Adam Mickiewicz, czy Juliusz Słowacki