Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

kropelka co-dnia czułości


Rekomendowane odpowiedzi

kropelka co-dnia czułości
nam
trud
kropli co-dnia czułości
w cud ognia roznieci sopli złości wytrwałość
trza jedynie umieć być
i
chcieć ucha ducha przyłożyć do serca tęsknotek
a
małość
gazem spłynie
poza razem uleci płotek




w pularysiku dbałości
Żonie
jako
nadziei grosze
Twoje w nocy
proszę
otul chłód naszej miłości
po serca zakamarkach noszę




Tęsknoty ściele
Żonie
Księżyc
zza chmury błyskiem
to
znowu - syc - cieniem
liże
swoje natury leże - poletek września świeże negliże
i
pełni pyskiem moje ciało
gdy
tęsknieniem
przy twym nieobecnym ciele
gołe karlało



przezsenne wyznanie wiosenne
Żonie

smutku Twojego kłębuszek
we mnie wtulony
nie uzbrojony w nagości o mojego okruszek
czule tulę
do radości skutku

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

... to są 4 (cztery) różne ... jak mi się już skopiowały razem - to (uznając ten fakt za znak - choć nie wiem czego), to i tak zostawiłem ... patrząc więc na każdy oddzielnie - po prostu nie ma z czego skracać (według mnie) ... natomiast - umieszczając je w swoim zbiorku na jednej stronie, sugerowałem (pewnie nieświadomie) ewentualnemu Czytelnikowi, iż w istocie tworzą one jakąś całość ....
(przy okazji - mam problem techniczny, bo "piszę" w trybie wyśrodkowania - a tutaj mi kopiuje do lewej .... więc próbuję na oko "centrować" ... z kiepskim efektem - może Ktoś zna rozwiązanie ?)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Lilianna Szymochnik
Dzięki za radę ... jakkolwiek, czuję się niezręcznie dodając swoje do ulubionych .... chociaż z drugiej strony - przyznaję, iż zacząłem sobie coś "popisywać" również i z tego względu, że bardzo wielu utworów innych ludzi po prostu nie rozumiałem (i to mi pozostało) - no, ale za to mnie to już chyba nikt nie rozumie (powtarzam pogląd swojego brata) ...
prosiłem także o wskazanie możliwości formatowania wklejonego tekstu - jeżeli takowa jest ... Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Domysły Monika A czego tu się bać? Krytyki? Przecież bażanty, oprócz swoich kolorów mają coś z gołębia, co kamuflują, ale niekoniecznie przed czaplami -:)) Pozdro!
    • @Robert Wochna boję się napisać co mi po myśli chodzi choć mnie korci ... Zapamiętam ten wiersz z pewnością

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @zielarz piękne.... Wzruszające i piękne 
    • Wyliczanka jak wytłaczanka  dwadzieścia różnych skorupek jajek jednym w okno młynarza celnie rzucę, co mąki od piachu odróżnić nie umie.    Pięć dam kotom na pożarcie, ich szarą sierść rozjaśnie. Siódme w komin rzucę, sądzą obrus babie zapaskudzę.   Dwa kolejne na patelni rozbiję,  złość w apetyt niech mi się wbiję. Tym młodzieńcom, co pod oknem tak się śmieją  kogiel - mogiel z cukrem sporządze.   Resztę na później zostawię, bo mnie to wyliczanie ...   Zmęczyło okropnie.
    • Gdy dąb koronę liśćmi trwoni,   czas, jak żebrak, po niebie kroczy - W sękach pnia płacz wieków się gości, a kręgi w rdzeniu to milczących ojców oczy.   Rzeka, co głazom pieśń odmawia, nocą do zimnych trumien płynie - Niesie kurz gwiazd, łzy mgieł porannych, A w swym sercu wiecznie już ginie.     Człowiek - iskra, co w pyle drży,   w szkle godzin twarz próchnem znaczy.   Lecz wiatr mu szepcze: „Twój dom nie stoi - W korzeniach burz i w piołunie rozpaczy”.     Gdy księżyc krew zastygłą sączy,   świt rozcina czarny całun dni…   Prawda nie w tym, co trwa, lecz w tym, co pęka,   gdzie wieczność z chwilą dzieli rdza.     A wiatr ziarna w ziemię chowa,   gdzie śmierć i życie dzieli chwila - Każdy upadek to nowa pieśń,   Co z martwych liści wiosnę wyrywa.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...