Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zapraszam cię dziś na spacer.
Dawno nie byliśmy razem.
Oprowadzę po ogrodzie.
Opowiem. Wszystko pokażę.

Lato w pełni żarem praży,
słońce kąpieli zażywa.
Łąka jak kwiatowy dywan
zaprasza. Zerka pokrzywa.

Prawda, jak tu piękne? Widzisz?
Zrobili plażę dla dzieci.
Żaby kumkają nad stawem
i słońce tak jasno świeci.

Stara jabłoń choruje w tym roku.
Dach na altance cieknie bezradny.
Czereśnia w górę wystrzeliła tak,
że szpaki sobie dobrze podjadły.

W głębi za domem chylą się
kiście dorodne porzeczek,
czas już na owocobranie.
Tam na gruszy sroka skrzeczy.

Wreszcie i juka zakwitła,
sprzyja jej lato gorące.
Słonecznik stoi pod płotem,
obraca głowę za słońcem.

Nasz ogród taki piękny!
Wierzba za tobą płacze.
I mnie też tęskno, bo bez
ciebie wszystko inaczej.

Milczysz wymownie...

Wiem,
ty z góry wszystko widzisz...

Opublikowano

pamiętam wiersz z warsztatu, ładniutko namalowany.
Tak, jak się kogoś kocha, to chce się razem z nim,
przeżywać to piękno.
I wierzymy, że Oni - jednak z nami są i patrzą - choć z góry.
Z sympatią -
baba

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



serdecznie dziękuję,
to prawda, co mówisz,
prawdziwa miłość sięga dalej
niż zasięg tego świata
i zawsze jest piękna,
bo opiera się na nadziei

pozdrawiam cieplutko
teresa

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...