oobe

[Rafal Bielan Wierzbicki]

jestem ponownie gościem tego subtelnego kraju
poważnie zainteresowany jakością obrazu
postanawiam się przywitać z ławicą znajomych twarzy
nieco przytłoczony wizją schodzę piętro niżej
bez potrzeby poruszania się
bez zabezpieczeń stosowanych w podróżach
podłe hamulce euforii a może wyważone slajdy
torujące drogę ku właściwościom
katastrofa dla nieobecnych
wszechobecność dla nieposkromionych
i wielka estyma dla niedostępnych odmętów w labiryncie
chleba razowego

oniryczna mozaika do sklecenia w poniewczasie
gdy część tajemnicy kryje się zasznurowana w kruczych gardłach
lub w rozbieżnościach plądrujących stertę gruzu doczesności

błogostajny paraliż do końca świata

paraliż do końca światła

paraliż do końca marca

para z płynnych niegdyś początków i zakończeń
bez zakłóceń tła

[Hanna Kilt]

naprawde podoba mi sie, moze jedynie pozbylabym sie drugiego bez

[zdzisław dyrman]

Ta metaforyka jest bełkotliwa autorze. Nie rozumiem wiersza. :)