Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wyrok bez apelacji
pożegnanie pośpieszne wiązanka
szarfa rozkłada się na ziemi
czeluść nienasycona
w dłoniach
los

grudka ociężała na dębie lawina
w dół schodzi na linach
sypią kurhan kwiaty bezradne
światło drżące do serca tulą
przesłanie a priori
memento mori

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



smutny ten utwór, przesłanie też śmiertene, taki temat, to i nastrojowi się udzieliło,
jednak nie umiem zajarzyć tytułu, ani go powiązać z tematem, no jeszcze ta kropka; nie bardzo kojarzę, po co? ale...co ja tam ;)

pozdrawiam ) ava.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



kochanie, dziekuję za pochylenie

tytuł można również interpretować tak: "rak go złapał...nieboraka"
a od śmierci się nie ucieknie, dlatego warto mocno żyć i mieć się
na baczności...najgroźniejsza, gdy udaje się, że jej nie ma (na razie!)
póki co życzę ci RADOŚCI:) :)
Opublikowano

refleksyjny, chociaż jeszcze bym np. za blisko
dla mnie lawina i lina; może bez lawiny albo
troszeczkę zmienić zapis:)(?)
" pośpieszne pożegnanie
szarfę czyta ziemia" może bez wiązanki?
ale to są moje przemyślenia i Droga Autorka
oczywiście nie musi zmieniać:) Pozdrawiam i
dodam,że tytuł jest dość czytelny i mocno
spasowany z treścią.:) a.

Opublikowano

wyrok bez apelacji
pożegnanie pośpieszne wiązanka
szarfa rozkłada się na ziemi
czeluść nienasycona
w dłoniach
los

grudka ociężała na dębie lawina
w dół schodzi na linach
sypią kurhan kwiaty bezradne
światło drżące do serca tulą
przesłanie a priori
memento mori

Sorrrki tereso, lubię te twoje ...
cmok z przytupem (baby)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pańcia nic nie rozumie, ja muszę na dworek. Proszę, wciąż błagam, nad uchem jej skomle. Gdy chwila mnie zwiedzie, nadzieja ogromna. Gdy widzę, że w stronę mą wreszcie spogląda.   Chcę siusiu Pańciu, ale sam się boje . Chcę żebyś smycz wzięła, kupkę szybciutko zrobię. Chcę teren oznaczyć, by obcy wiedzieli. Że tutaj Cezary, Panem na dzielni.   Wszędzie sieję postrach, każdy ucieka pędem. Ostatnio ciocie Pańci, pogoniłem z uśmieszkiem. Zęby jej pokazałem, głośno z grozą szczekałem. Broniąc naszej posesji, litości nie miałem.    Raz obcy dziwny człowiek, z nienadzka podjechał . Usiadłem na schodek, nie wiedział co go czeka. Nagle się pokazał, w rękach niósł stary worek. Gdy tylko mnie zobaczył, ze strachu popuścił w spodnie .   Jestem dobry piesio, Pańcia powtarza ciągle. Kocham moją Pańcię, zawsze stanę w obronie .
    • @violetta o to znaczy .... @OloBolo @violetta   Podobno Was jest wszędzie więcej niŻ Nas  ..... NIESTETY :(
    • Jest dużo babeczek :)
    • w taki dzień się nie umiera  tyle jeszcze jest przed nami  zobacz słońce pięknie świeci żegna lato promieniami     mnóstwo przecież marzeń miałeś  gdzieś wyjechać coś zobaczyć  do swej żonki się przytulić  i raz jeszcze cnotę stracić   a tu dupa-dupa blada  ktoś cię woła tam gdzieś z góry  dawaj Bogdan - dawaj do nas pojedziemy na Mazury    będziesz ryby sobie łowił  przecież lubisz tak się byczyć  ryb jest u nas pod dostatkiem  trzeba tylko sieć zarzucić      20.09.25.
    • kiedy pada deszcz lubię iść ogarnia mnie Warszawa ulice ułożone pod wiatr czarne parasole wychodzą z żabki kiedy szlocha deszcz depczę kałuże na Poniatowskim zgniłe liście lepią się do butów po drugiej stronie Wisły kiedy na ścieżce półmroku pulsuje zielone poeci bazgrzą w podcieniach mokre wiersze przechodzą ulicą
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...