Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

imperium


Rekomendowane odpowiedzi

Czas, jako Imperium... niezły pomysł... dla mnie jest dobrze do słowa... poranka, choć w miejsce zawilgotniały, wolałabym... zwilgotniały. Druga część jest, moim zdaniem, nieco gorsza... może się mylę, może nie zrozumiałam do końca Twojego zamysłu.
Serdecznie pozdrawiam... :)

Ps. Przeczytałam kilka innych Twoich wierszy... chyba jeszcze do nich wrócę.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Epoka. Kolejna epoka i stos. Kolejny stos, lecz ten sam ogień. Rozkład i porządek. Samospalenie. Na złość galaktyce. Na pohybel.   Wznosimy radioaktywne miasta. Wieżowce-latarnie strzeliste totemy, nie sięgają nieba, nie przecinają chmur. Nie są wieczne. Wieczny jest popiół - diament w historii z drugiej strony lustra.   Drążymy tunele. Krwiobieg metra przetacza cielesność do kaplic milczenia - galerii, gdzie święte są tylko puste ramy. Tam łatwe modlitwy pozbawiają czerwieni.   Przynosisz mirrę i krzyk utraconego złota? Nie złożysz hołdu z kadzidłem w zębach.   Z wściekłości tnij korzenie. Spijaj soki. Bądź czujny. Przykryty mniemaniem wzniosłych budowli i ważności dni, śpij z otwartymi oczami.   Słyszysz tłum? To pomruk głodu obrzędów.   Aby posiąść. Aby nie pytać.   Przyćmić gwiazdy o których zapomnieliśmy.  
    • @Leo Krzyszczyk-Podlaś

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      mam tylko z tym problem. Pozdrawiam.
    • pająk pod sufitem śpi kociak pomrukuje pies łapką   sie bawi   okiennica z oknem rozmawia drzwi podsłuchują śmiejąc się   obok kredensu stoi zapomniana tęsknota w której myśl się tli   widzą to gwiazdy pocieszają ją że każda chwila  duszę ma   prędzej czy później coś komuś się uda że zapomnienie choć boli sens ma        
    • @iwonaroma kilka dni temu chodziłem po katakumbach Kapucynów w Palermo... Zatem potwierdzam, ze skórą człowiekowi bardziej do twarzy...
    • Płonę twoją miłością Dziś, jutro, pojutrze, na zawsze ty W jednej chwili moje serce zostało splątane z Twoim marzenia stają się rzeczywistością W moich ramionach stoisz tutaj, teraz ze mną Będziemy tańczyć do melodii miłości Będziemy tańczyć w rytm naszych serc Ten taniec nawet diabeł nie jest wstanie  odebrać W tym tańcu tez i podłoga zapłonie Siła miłości jest wielka Wszyscy będą nam zazdrościć tej miłości Och i achy będą od innych słychać , a my nadal  będziemy płonąć w miłości Nasza miłość rozkwita jak wiosenne kwiaty                                                                                                                            Lovej . 2025-02-13           Inspiracje. Zazdrość ludzka
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...