Matka

[Mateusz-_Ulvhedin]

Mrokiem Twa dusza się pokryła
i wszelkie uczucia zdławiła.
Gdy miłość spłonęła i ból ustąpił
niegodziwiec w Twą duszę wstąpił.
Poczuł się jak u siebie w domu,
założył kapcie i zaczął się rządzić nie mówiąc nic nikomu.

W tym domu od dobra się bronił
i zaraz zupełnie je wygonił.
Już nigdy biedakowi jałmużny nie dałeś,
a i dziewczyny nie pokochałeś.
Gdy nagle coś w Ciebie uderzyło,
aż diabła wygoniło.

Otworzyłeś oczy, a to Matka klęczała,
modląc się nad Tobą płakała.
Krople łez na Twe serce spływały
i z każdym słowem je oczyszczały.
Bo wielka jest siła miłości,
a ta matczyna... nad wszystkie złości.

[Mateusz-_Ulvhedin]

Dziękuje bardzo i pozdrawiam...

[Baba_Izba]

te rymy (jak to mówią; "częstochowskie")w wierszach
niezbyt mile widziane.
Magiczna jest siła miłości matki!
Jedyna i niezastąpiona!
Za dużo zaimków: twa, twą, ciebie, tobą, twe.
Proszę się nie zrażać; pisząc ( i czytając) wiersze -
stajemy się lepsi i wrażliwsi.
Ach, jeszcze: poczuł (nie - "poczół ")
pozdrawiam - baba

[Mateusz-_Ulvhedin]

hehe dziękuje za poprawe błędów:D często ich nie zauważam. Hmm... nad rymami rzeczywiście muszę popracować, no i nadmiar zaimków to w następnych postaram się poskromić :)Dziękuje i pozdrawiam...

[JacekSojan]

natręctwo rymotwórcze wzbudza niepokój w czytelniku o zdrowie autora;
czas na lektury; na Barańczaka, Kornhauzera, Miłosza, Herberta, Zdanowicza, Kozioł, Szymborską, Hilar; Zagajewskiego;
a dopiero potem, po przemyśleniu sięgnąć po pióro;
to tutaj to nieporozumienie;
J.S

[Mateusz-_Ulvhedin]

Dziękuje za poleconych poetów.Z chęcią wezme się za lektóre,ale w międzyczasie i tak nie zrezygnuje z pióra, hehe :D. pozdrawiam...