Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Twoje włosy złotem promień słońca w grzebień czesał.
Oczy jak dwa diamenty w tęczy skąpane w głębokiej toni.
Twarz anioła zazdrości w spojrzeniu męczy, aż wnętrze boli.
Trudno o ideał, Co ukryty w geniuszu? Boski, nie wyrzeźbił.

Kochać Ciebie, to za mało! Świątynie by stawiać, bić hołdy!
Ale, cóż mi tam w ów obraz malowany patrzeć w oczy natury.
Nie będę oddawał za Ciebie serca, dla jakieś próżnej mrzonki.
Bo Ty, też go nie masz! Bo, gdzie bym w zjawisku je odnalazł?

Choć w snach przychodzisz do mnie z innych wymiarów o! Pani.
Nigdy do drzwi moich, nie pukasz przenikasz z ducha przez ściany.
Jak mogę odrzucić, odtrącić się nie da! Dwa inne w czasie światy.

Jesteś moim kwitnącym słowem, co sypie w mowie kwiatami?
W zmysły zaglądasz w mój ogród, gdzie z lustra, nie zobaczysz.
Został bym z tobą tam na zawsze, ale głos życia mnie woła! Budzi.

Opublikowano

Liliana niech będzie, że Rzym upadł i niech będzie, że Anglicy przekłamują prawdę, ale co będzie jak głos życia nie obudzi z prostej przyczyny, że się nie śpi może coś tam było nie tak z ideą.Albo ktoś trochę inny zasną.Tobie Liliano wyrzeźbię jeszcze dziś w nocy Twarz całą ze wszystkimi przymiotami.

Opublikowano

ładny;

W śnie pukam do Twojej duszy,
w śnie pukam do serca Twojgo,
nie chcesz mi otworzyć,
czy nie słyszysz pukania mojego?

Po nocy ciemnej brunatnej,
słoneczko się budzi ze snu,
ja muszę odejsć kochany,
w toń głębokiego snu.
Pozdrawiam milutko:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


zapomniałeś dodac, że to twoja interpretacja 130 sonetu Szekspira.
jak zwykle też nie zrozumiałeś tekstu, mimo tego, że wkleiłem aż 4 wersje
róznorakich tłumaczy, czyli czegoś w rodzaju: "niczym są wszystkie porównania do Ciebie, Kochana".

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Robert Witold Gorzkowski Dziękuję. :)
    • Wiedziałeś ile gwiazd spadło z Twoich ust, ileż błękitów każde tchnienie wydawało, a smutek wciąż rósł.   Twój bieg Jim dawno się skończył, "Klub 27" to zakręt drogi jak Krzyż opuszczony z baldachimem cierni.  Park wypełniony milionami chwilowych dreszczy. Włosy jak u Dionizosa, półnagie i ciemne, czy uwierzyłeś jak Nietsche, że Bóg się objawił?   Światem od dawna rządzą Penteusze, tu drzwi są zawsze zamknięte. jeszcze raz nabrać w pierś haust, a potem objąć słowa drżącymi rękami. To tylko znikający pociąg, rys słońca z pełnymi refleksami.   Jak dobrze że ciągle są deszcze, łzy w nich można schować, nie pasują, za duże są.   Cisza tu. Czy tam jesteście tacy sami?                    
    • Tak, tylko ja dwa razy się wymigałem a Roma mnie wywołała do tablicy, a ja jak ktoś pyta to muszę odpowiedzieć. A jak już odpowiadam to szczerze bez względu na konsekwencje. I zaznaczyłem „dla mnie” nie jak to stosują inni bo tu nie mam doświadczenia i nie wiem, ale wiem co mnie się podoba w innych piszących bo kocham piękno w każdej postaci. Dlatego nigdy nie spędzam czasu wolnego na plaży tylko w muzeum w wierszach w gwiazdach i wtedy może być na plaży a brzegiem morza to lubię iść nawet i kilka kilometrów tylko nie leżeć za parawanem.
    • Słyszysz, psie - to do ciebie! Zakłamany, w kagańcu własnego brudu. Pij swoją wodę z brudnej rzeki, żryj kości cudzego, śmiertelnego trudu!   Ty, który wyłeś do księżyca zdrady, a teraz patrzysz w oczy gwiazd niesławy. Ty, pędzący za własnym ogonem, jak hycel - byle coś złapać, dogonić!   Goń sobie, goń! Goń sławę, goń dobrobyt, dostatek podany w czaszkach tych, którym teraz podajesz łapę.   Zlizuj psie, własną ślinę z lustra kałuży. Liż! Chłeptaj ją - pamiętaj jej smak. Potem nie będziesz miał okazji pamiętać, ile znaczyło dla ciebie własne ciało.   Turlaj się i tarzaj w piórach, w puchu przepiórek i kawek, które śmiałeś przepędzać.   Siadaj! Aportuj! Kładź się i leż przed panem, któremu liżesz buty, choćby były w błocie spod obcej budy.
    • @Robert Witold Gorzkowski Przeczytałem teraz w bezkresnym internecie, że wielcy poeci często stosują nawiasy w swoich utworach. Podane nazwiska to Thomas Eliot, Stefan Barańczak, Wisława Szymborska.   Ja się chyba nigdy z nawiasami w poezji nie zetknąłem. Dopiero Roma...... No ale Roma może przecież wszystko. I to cholera jest wciąż piękne i niezwykłe.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...