Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Spowiedź


Rekomendowane odpowiedzi


W gąszczu grzechu czuję się
jak zbłąkana myśl,
która kroczy w ciemności
podczas ulewnego deszczu i wichury.
Wszystko targa mną
na różne strony,
chce mnie rozszarpać.
Boję się.
Świat zacieśnia się do rozmiarów pułapki.
Staję się klatką dla samej siebie.
Ciemność aż razi moje oczy.
Cisza staje się hałasem,
którego nie da się znieść.
Korony drzew złowrogo
pochylają się nade mną.
Ze świstem opadają na mnie
i z powrotem unoszą się ku górze.
To koszmar.
Ale wystarczy tylko podanie Dłoni.
Jedno spojrzenie, szczera rozmowa
i już jestem z Nim.
Jak po drabinie wspinam się ku górze
i nareszcie czuję się bezpieczna
jak w sadzie podczas wiosny.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...