Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

mówimy do siebie znowu
ręce splecione
w dziesięć palców
grzechy ulotne
niezapamiętane
smakujemy kolejny dzień
jak kromkę
porannej rozkoszy
z cieniem przeszłoœci
w tle
cieszymy się
limitem
przyznanego czasy

Opublikowano

być może większość uzna Twój wierszoł za gniota, ale mnie jego treść przekonuje. może taki okres w życiu. jakkolwiek z utworu emanuje radość i nadzieja. podmiot liryczny pogodził się z bliską mu osobą. myślę także, że udało im się nabrać nieco ogłady, doświadczenia, bo cieszą się z tego, co mają, to jest z czasu, jaki mogą sobie poświęcić.

pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...