Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ojcze niebieski,pełen litości,
proszę Cię z braterskiej miłości,
wróć mi ukochanego,
bo mi serce pęknie bez niego.

Ojcze niebieski,pełen miłości,
proszę Cię pomóż mi!

Ojcze niebieski,pełen sprawiedliwości,
proszę Cię z braterskiej miłości,
nie rób mi tego!

Ojcze niebieski,łzy wylewam,
a znich morze powstaje,
Morze Tęsknoty.

Ojcze niebieski,wróć mi,
wróć mi ukochanego
i daj radość sercu mojemu.

Proszę Cię

Amen.

Opublikowano

Kaja-maja pyta, to ja też się ośmielę:

Ojcze Niebieski usłysz wołanie
tego któremu zbrzydło czekanie
kolejny utwór i quasiwiersz
do piekła choćby mnie teraz bierz

za jakie grzechy i jakie winy
ciągle ten bezład Ojcze widzimy
i jeszcze spytam po licho jakie
urzekać mają kiczyska takie?



PS Opowiem o kotku, Kajusi. Jest bardzo nieposłuszna - ma własną kuwetę, której zawartość roznosi wszędzie, gdzie zdoła. Wszelkie podobieństwo do osób lub zjawisk jest przypadkowe. Opowieść mówi tylko o mojej kotce i nie może być traktowana inaczej

Opublikowano

no ciekawie napisałeś,ale czy ;

Ty chcesz iść do piekła?
W daleką odchłań,
co Cię smarzyć będą w kotłach,
dusza spalona będzie!,
a może ktos będzie czekać
na Twoją pomoc dobrą
w innym wymiarze.

Co w takim razie dasz z siebie?
Miłość czy złość?

Opublikowano

Powiem tak;
'Nikt nie jest aniołem
pośród nas,
każdy dąży do Nieba,
ale za nim tam trafi,
to i tak d.u.p.ą
o piekło zawadzi:):):)
Hmmmm
nawet nie zła myśl:)

miłość w sercu masz,
jesteś kąskiem
dla diabła.

miłość w sercu masz,
a wiesz co Cię czeka
na rozdrożu dróg?

Miłość w sercu masz,
nie jest na papierze,
nie jesteś jej pewny.


Miłość jest tu i tam...
a skąd masz pewność
że miłością nie jaestem ja?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
    • Przypomniał mi się Ebenezer Scrooge, a raczej wizja jego przyszłości przedstawiona podczas spotkania z trzecim duchem. Z tą różnicą, że wiersz na rozdrożu patrzy raczej w tę ciemną opcję. Samobójstwo? 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...