Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Anoł jeszcze nuty gra


Maciej_Bacztub

Rekomendowane odpowiedzi

Upierzony zdradą kogut zapiał
Oznajmiając, że się dokonało.
Poranna ścieżka rozlała się winem,
Które wędrując po ulicach
Zaglądało do zakamarków domostw,
Znacząc każde z nich.
Gorzki kielich przelany.

Ludzie w brudnych szatach,
Rozdartych duszach krzątają się.
Dokąd idą?
Nie chcę wiedzieć! ... precz z nimi!
Gwarne echo kłótni
Pokryło niebo burzliwymi chmurami,
Wzywając jeźdźców, armię plag i
Wodza szarańczy.

Obrzęd rozpoczęty...
Kamienni drwale ścinają drzewo.
Dokonało się!

W przeszłość patrząc to pisałem.
Czekam na to co się stanie.
Wszystkie promy zatopione,
Dom modlitwy płonie.
Anioł gra na siedmiu trąbach,
Kiedy skończy... będzie kres.
W chwale dnia zejdzie Król.
Anioł jeszcze nuty gra,
Anioł jeszcze nuty gra!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Szawle pierwsza część wiersza do dokonało się nie mówi o apokalipsie, więc i cały wiersz też nie jest, choć w drugiej części można powiedzieć że zawiera elementy apokalipsy. Nie stworzyłem mrocznego klimatu, ponieważ ja mówię o zwycięstwie i życiu.
Pozdrawiam
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

wybacz Macieju ale do tytułu jeszcze się "czepnę" - jakiem "grajek" to chyba być winno ... z nut gra ... - nie wiem jak to poprawić - to może śmieszne bo są tacy co mówią, że siedzą na komputerze - nie zaliczam Cię do nich - a kiedyś dałem też taki popis umiejętności tytułowania - poprostu w "edycji" napisałem drugi raz tytuł - o wierszu - krótko - jakoś mi nie przypadł do gustu - ale gust - rzecz ważna niejednako dla Ciebie i dla mnie - jeśli to obraz apokalipsy - to kto temu aniołowi dał nuty, że pęka świat - kto mu nałożył przyczynę niszczenia ...

serdeczne pozdrówko W_A_R

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Chciałeś refleksyjnego wieczoru z mniejszą intensyfikacją wydarzeń ażeby wszystko było inaczej. Za późno chciałeś, acz po prawdzie wcześniej nie szło się połapać. Marniałeś wszędzie tam gdzie nie idzie o żadną prawdę, a szczerość i prostota są tylko durnym i zidiociałym błazeństwem, a wielu tak chce ciebie odbierać. Potem jeszcze ich przepraszałeś i chciałeś wytłumaczyć. Lubią słuchać tłumaczeń oczywistości. Robiłeś to na próżno, bo oni (oni są) i tak niczego nikomu nie wybaczają, a najmniej fakty o sobie. Poza tym wzbudzające gremialny śmiech chcenie nie idzie tutaj po medal. Zresztą sam fakt spaceru po medal jest w istocie czymś niepragmatycznie dość zabawnym i w gruncie rzeczy osobliwym. No a potem 2 piwa i 12 papierosów i odzyskujesz przynajmniej względny spokój wieczoru. Seranon, 02.05.2024r.    
    • dotykaj jasnoróżowych czubków azalii niczym moich piersi pod kostiumem motyla ramiączkami i spódnicy baletnicy  delikatnie przeświecasz przez baldachim łączący z polnymi kwiatami drzewami idziesz bo kocham ci pokazywać      
    • Zdążyć przed zimą.   Ostatnie lato było zbyt intensywne. Nawet herbata straciła swój poranny smak. Zastąpiła ją kawa. I te znaki krzyża na czołach bliskich zawstydzały coraz bardziej.   Kto dziś pamięta? - myślała czasem, patrząc, czy zjawi się sąsiadki kot. Przygotowała to nic (coś) dla niego. To ich rytuał był.   Kto dziś pamięta o porach roku? Rytmicznie wyznaczał je czas. Majowy mróz 24 pościnał liście. Reakcji brak, relacji brak.   Ktoś zakpił – myślała, a wzrok już poza horyzontem był i to lękliwe spojrzenie. Kto zakpił? - a przecież to mój jest czas. Łódka (łódeczka) dziurawa, ale dryfuje… Płynie do Oceanu - po łaski , po blask.   Płyniesz do tamtej strony światła. Z tej ziemskiej strony cienia, gdzie karty rozdaje ślepy los, a trudno jest płynąć pod prąd. I lichą masz wciąż nadzieję, że tu jest szczęście twe, a ziemia cię błogosławi i cichą masz nadzieję: życie nie skończy się. Licha jest ta nadzieja, oddalasz wizję zaświatów, nie chcesz zadręczać się, choć wiesz, że pyłem jesteś. Wierzysz w swą ludzką moc i szukasz odpowiedzi.   Kiedyś trafisz tam. A kiedy trafisz tam, a Wielcy  cię odprowadzą - wygrałeś swój życia los.   DANTE przewodnik zostawił: porzuć wszelkie nadzieje. Piekło ma kręgów 9.    Spójrz w wodę i rzuć kamieniem. Kręgi zatacza swe.
    • @Giorgio Alani pisząc ten wiersz raz mi przemknęła myśl o twoim utworze sprzed roku lecz niestety żadnej inspiracji tu nie poczyniłem. Pozdrawiam.
    • rozumiem ból niemy krzyk łez rozpacz na strunach smutku sama lecz ten co odszedł szczęśliwy jest a te wzruszenia zostają dla nas   pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...