Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Przy Tobie na nowo oddycham
serce inaczej w tym bije rytmie.
I muszę walczyć o własne szczęście,
bo mocno Ciebie tak kocham, kocham.

Sam się na sobie wszak przekonałem
więc w żaden sposób zaprzeczyć sobie.
Gdyż wyższa siła w uczuciach drzemie,
nie mogę odrzucić, choć próbowałem.

Czy miłość moja, może być grzechem;
co w snach zagląda do z myśli skrycie.
Wszędzie obecna w piśmie, mówi słowem,

nawet zmysłami przekraczam granice.
A Ty zawsze będziesz - moim natchnieniem;
Weną w poecie idącym głosem w tę poezje.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To znowu ja:)
Jakże się cieszę mogąc podziwiać kolejne wiekopomne dzieło. No, może tego Pan/Pani tchórzliwie nie usunie nim kur zapieje?

Przechodząc do sedna, to znów można podziwiać gramatyczną samowolę autora. "Wiersz", w którym serce bije w te rytmy (zamiast wybijać rytm) oraz poeta idzie w tą poezję (miast w tę) jawnie obnaża mizerność warsztatu, do czego się już przyzwyczaiłem.
Nazywanie tego czegoś sonetem może wywołać prawdziwą wojnę, a już na pewno przyczynić się do pośmiertnych konwulsji u samego Petrarki. Jest Pan/Pani odtąd cudotwórcą.

Podziwiam szczerze za upór w dążeniu do granic wszelkiej marności.

Z pozdrowieniami dla niezmiennej Lilianny, Krzysztof Meler.
Opublikowano

Ja jednak uważam, że każdy wiersz jest dobry, czasami komuś literówka wskoczy, ale może kiedyś wyda swoje wiersze i innym nie będą wydawać się one denne. Jednak każdy ma swoje zdanie.
Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...