Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

piętaszek krzaczasty
rozmowie przygląda
i wcale więcej nie oznacza
od razu masz siebie
weź sobie orzeszka

papierek nie potrzebny
dziękuję postoję
wystarczy przy uczuciu
reszta bez znaczenia
dwa lata pięknie kojące
czy cztery nogi oberwane
wolimy po swojemu doceniać
że jest i kochać-tylko ile


posłuchania rozumieją
skąd wzięły się papilarne
z minutami smakuje
jak dwa skrzydła witraży

przestrzennie ubarwione
pofałdowaną kreską

na których duch ludzki
unosi się ku kontemplacji
próbując dogonić dzień
przymrużone powieki

wskazują na mnie
takie miejsca
teraz poznaję po części
wtedy zaś poznam tak
jak i zostałem poznany


6.01.08r.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ja tego nie wiem, to czytelnik widzi
albo i nie, co do kursywy to odpowiem
że są to spostrzeżenia i słowa z życia
wzięte, część słów zostalo rzeczywiście
wypowiedzianych ale też dodałam od
siebie, zaspokajając ciekawość
dziękuję Marlett oraz Ewie Kos
za obecność
pozdrawiam ciepło obie z osobna
Opublikowano

jest coś niezwykłego w tym wierszu
łagodność, uduchowienie
poruszający początek ostatniej strofki "wskazują na mnie takie miejsca"

ładnie Piętaszku :)))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dziesięć lat już mija jak zamilkły  klawiatury twoich syntezatorów choć tylko na chwilę bowiem powrócą zaraz na płytach i na kasetach teraz też przecież grasz  lecz w innej nieznanej krainie o muzyce teraz piszę jak o poetach delikatnie i wrażliwie i zawsze tyle ile w sercu jeszcze masz aby podarować coś komuś w darze spośród własnych utworów to już cała dekada jak w pamięci znajome nuty gram mój zegar godziny wciąż wybija a czas przecież szybko leci niczym spadająca gwiazda mknie nie ma tutaj ciebie wielki Edgarze nowy tekst wkładam do myśli koperty opowiem tobie kiedyś wszystko w liście dziś Chorus odmierza ten czas twoje nowe życie muzyka  wyrzeźbiona  ale nie z marmuru czy innego kamienia bo to nie jest nieczuły zimny głaz* umilkła w pamiętnej godzinie na chwilę tylko rzeczywiście   teraz znów grasz odczarowujesz na nowo anioł partytury ci ukaże zabrzmią znów magiczne koncerty nuty nowe na chmurze zapisane w nieśmiertelnym mandarynkowym śnie      ------------------------------------------------------------ * Edgar Froese w młodości studiował na wydziale rzeżby  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje uśmiechem za kolejne czytanie  - uśmiech milszy niż łzy                to prawda -                                                               Pzdr.słonecznie. Witam - miło że czytasz - dziękuje -                                                                     Pzdr.uśmiechem. @huzarc - dziękuje - 
    • ostatnie kwiaty  szukają wzrokiem ciebie abyś je przyjęła  swoim spojrzeniem    drzewa  patrzą z podziwem  chcą ci przekazać  siły natury   w osnutym  jesienią mgłą poranku  trawa pieści twoje stopy  słońce szuka spotkania    ostatnie motyle spoglądają na krople rosy mieniące się w słońcu na twojej  białej bluzce   i ty swoją delikatną dłonią                odgarniająca kosmyk  wymykających się włosów sięgasz po kiść winogron   wczoraj jeszcze lato dziś dotyka cię jesień   to nie jest sen      9.2025 andrew   
    • Witaj - przyjemny wiersz -                                                 Pzdr.serdecznie.
    • @Rafael Marius - @Leszczym - dziękuje - 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...