Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

my
co serca uwięzione
w umysłach trzymamy
my
co śniąc dopiero
żyjemy
tak my
aktorzy marni
niespełnieni
tak
zabijamy

  • Odpowiedzi 43
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



lubić, błahhha, przecież za takie błachogazy jak ten wiersz wyżej, bym wstawił lane do dzienniczka poetyckiego, egal.


Zmiłuj się.

To jest dobre i mówię to ja, a raczej stwierdzam urodziwy fakt, będący na "Bez limitu" rzadkim objawieniem. Proszę to uszanować.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



lubić, błahhha, przecież za takie błachogazy jak ten wiersz wyżej, bym wstawił lane do dzienniczka poetyckiego, egal.


Zmiłuj się.

To jest dobre i mówię to ja, a raczej stwierdzam urodziwy fakt, będący na "Bez limitu" rzadkim objawieniem. Proszę to uszanować.


nie, albo się nauczą pisać, albo koniec, nie będą śmiecić tego działu
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Zmiłuj się.

To jest dobre i mówię to ja, a raczej stwierdzam urodziwy fakt, będący na "Bez limitu" rzadkim objawieniem. Proszę to uszanować.


nie, albo się nauczą pisać, albo koniec, nie będą śmiecić tego działu


To akurat nie jest kicz. Podkreślam to i nie podważaj mej opinii. Podkreślam...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




To akurat nie jest kicz. Podkreślam to i nie podważaj mej opinii. Podkreślam...

każdy ma prawo do własnego zdania, nie podważaj tego...


Jeśli czyjeś zdanie nie jest konstruktywną krytyką, a kpiną to ma każdy prawo się oburzać. Jeśli mile przyjęty wiersz się gnoi dla zasady i jeśli ja ten wiersz chwaliłem, to staję w obronie mojego zdania. Tyle i aż tyle - warto to zrozumieć.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



każdy ma prawo do własnego zdania, nie podważaj tego...


Jeśli czyjeś zdanie nie jest konstruktywną krytyką, a kpiną to ma każdy prawo się oburzać. Jeśli mile przyjęty wiersz się gnoi dla zasady i jeśli ja ten wiersz chwaliłem, to staję w obronie mojego zdania. Tyle i aż tyle - warto to zrozumieć.


napisał pan "nie podważaj mojego zdania", więc trudno panie krzysztofie sądzić, że niepodważanie pańskiego zdania może oznaczać, zupełnie co innego, jak coś w proporcji wzbraniani mi wypowiedzenie się na ten wiersz, więc prosze się zastanowić, nad własną umiejętnością interakcji.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Jeśli czyjeś zdanie nie jest konstruktywną krytyką, a kpiną to ma każdy prawo się oburzać. Jeśli mile przyjęty wiersz się gnoi dla zasady i jeśli ja ten wiersz chwaliłem, to staję w obronie mojego zdania. Tyle i aż tyle - warto to zrozumieć.


napisał pan "nie podważaj mojego zdania", więc trudno panie krzysztofie sądzić, że niepodważanie pańskiego zdania może oznaczać, zupełnie co innego, jak coś w proporcji wzbraniani mi wypowiedzenie się na ten wiersz, więc prosze się zastanowić, nad własną umiejętnością interakcji.

Ja tylko bronię ataku na własne zdanie. Do tego mam święte prawo.
Jeśli moje jest zgodne ze zdaniem ogółu, to nie ja mam problem.
Nie ja, a...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




napisał pan "nie podważaj mojego zdania", więc trudno panie krzysztofie sądzić, że niepodważanie pańskiego zdania może oznaczać, zupełnie co innego, jak coś w proporcji wzbraniani mi wypowiedzenie się na ten wiersz, więc prosze się zastanowić, nad własną umiejętnością interakcji.

Ja tylko bronię ataku na własne zdanie. Do tego mam święte prawo.
Jeśli moje jest zgodne ze zdaniem ogółu, to nie ja mam problem.
Nie ja, a...

pan rozumie co pan pisze?, kiedyż ja atakowałem pańskie zdanie, jeśli pan wysunoł mi groźbę
że jeśli nie ustosunkuję się do pańskiej wypowiedzi "nie podważaj mojego zdania", pan ...

proszę myśleć, naprawdę
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ja tylko bronię ataku na własne zdanie. Do tego mam święte prawo.
Jeśli moje jest zgodne ze zdaniem ogółu, to nie ja mam problem.
Nie ja, a...

pan rozumie co pan pisze?, kiedyż ja atakowałem pańskie zdanie, jeśli pan wysunoł mi groźbę
że jeśli nie ustosunkuję się do pańskiej wypowiedzi "nie podważaj mojego zdania", pan ...

proszę myśleć, naprawdę

No ja myślę, jeśli logikę robiłem torem akademickim w liceum to muszę myśleć, powiem niesmacznie.
Pan i mnie zaczyna obrażyć. Pan zaczyna się znowu gubić.
To Pan zatem nie myśli, nie wiedząc co czyni.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




nie, albo się nauczą pisać, albo koniec, nie będą śmiecić tego działu


Podkreślam to i nie podważaj mej opinii

nie podważaj, znaczy tyle, co nie neguj, więc naprawdę, proszę mi na Boga wytłumaczyć, co ma oznaczać, nie podważaj?

hę?
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



pan rozumie co pan pisze?, kiedyż ja atakowałem pańskie zdanie, jeśli pan wysunoł mi groźbę
że jeśli nie ustosunkuję się do pańskiej wypowiedzi "nie podważaj mojego zdania", pan ...

proszę myśleć, naprawdę

No ja myślę, jeśli logikę robiłem torem akademickim w liceum to muszę myśleć, powiem niesmacznie.
Pan i mnie zaczyna obrażyć. Pan zaczyna się znowu gubić.
To Pan zatem nie myśli, nie wiedząc co czyni.

niesmaczne, zdradza pan swój wiek, niesmaczne...kłamczucha!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Marek.zak1 Fajnie, że porównujesz Polskę do Węgier i Słowacji, szkoda tylko, że nie do ludzi, którzy tu naprawdę żyją. Bo widzisz – ten wiersz nie jest raportem ekonomicznym ani zestawieniem statystyk PKB. To nie tekst o fabrykach, tylko o ludziach, którzy tych fabryk nigdy nie zobaczyli na oczy. Bo nie każdy ma willę, fotowoltaikę i plany na urlop w Toskanii. Piszesz, że "nigdy nie było lepiej". Z perspektywy kogo? Może Twojej? Gratuluję. Ale to, że jedni siedzą przy stole, nie znaczy, że nie ma głodnych za drzwiami. I nie, to że „na Węgrzech gorzej”, nie oznacza, że mamy siedzieć cicho i dziękować za ochłapy. Czy jak sąsiadowi spłonął dom, to ja mam się cieszyć, że mnie tylko zalewają fekalia z kanalizacji. Wiersz, który komentujesz, mówi o Polsce z paragonu, z przychodni, z kolejki do zawału, nie z przemówień premiera. I to, że ktoś to zauważył i opisał – nie jest „pompowaniem złych wiadomości”, tylko oddaniem głosu tym, których nikt nie chce słuchać. A jeśli Twoim jedynym kontrargumentem jest to, że Robert Lewandowski strzela gole, to naprawdę współczuję – bo nawet Jezus z kuchennego obrazka w tym wierszu by na to spuścił wzrok. Nie pisz więc, że "jest lepiej niż było", bo dla wielu nie jest. I mają prawo o tym mówić. Bo milczenie nie rozwiązuje problemu. Ono go tylko konserwuje – jak margarynę za 12 zł.   Tym razem nie załączę tradycyjnych wyrazów na pożegnanie.  
    • @Waldemar_Talar_Talar cała miłość
    • Urodziłeś się w trzydziestym pierwszym roku.   Myślę sobie tak dawno, ale po czasie dociera kiedy. Okres międzywojenny, burzliwy. Ludzie wciąż przerażeni wojną. Wszędzie strach, nieufność, bieda, ból.   Poznajesz świat, uczysz się chodzić, jeść, biegasz za piłką, kule znowu świszczą.   Zamiast beztrosko grać, cieszysz się, że wciąż żyjesz. Całe dzieciństwo.   Dorastasz pomiędzy dramatu nadzieją. Inaczej niż dzisiaj. Doceniasz każdą wyciągniętą dłoń. Pomagasz innym. Wokoło widzisz mundury, ciężkie buty, ciężki czas. W zanadrzu skrywasz wiele przeżyć, może tajemnic. Dorastasz z końcem wojny, żyjesz, lat jednak nikt nie wróci.   05.02.2025 r.
    • Przyjemny wiersz. Kiedyś miałem dryg do rymów, ale jakoś mi przeszło.
    • Gdy będę zasypiał zdmuchnij z włosów ptaki Omieć rączką swoją myśli nieborakie Uśnij oczy moje w głębię się zanurzą Odczaruj powoje co me myśli burzą Wyrwij korzeń z głowy rozpal rozum iskrą Upuść na mnie wrzosy poezją rozbłysną. Pocałuj mnie w usta zagryź wargi swoje W piąstce ściśnij prochy odsącz soki moje Ponad głowę podrzuć co ze mnie zostało W trawie ukryj dłonie wrośnij w brzozę białą Całą sobą poczuj drzewo rozedrgane Dusze zawirują ponad naszym gajem. Samotność Cię straszy całą bezwzględnością Nie miej na nią czasu zajmij się miłością Bo choć niepozorna jest ta Pani duszy Oddaj jej marzenie to kamień rozkruszy Zawezwij ptaszęta ukwieć nimi włosy Wstąp na nasze pole... widzisz sianokosy?!    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...