Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ulepiona z gliny strachu
odlana z betonu lęku
siedzę samotnie w jaskini
ukryta na małej wysepce
cisnę kolana ku sercu
oplatam rąk ciasnym wianuszkiem
po mrocznej straszliwej otchłani
biega mój wzrok spłoszony
mój słuch jak liść mimozy
wyczuwa okrytych nicością

Opublikowano

Witaj Valdesso! Ciekawe imię (czy jest prawdziwe?).
O wierszu:
w gruncie rzeczy nie jest zły...(to już dobrze :)) Ale kilka poprawek z pewnością się mu przyda :) Na tym polega rola autora, ja zaś zauważę jeden drobniutki mankament: wiersz jest pisany w stylu trochę patetycznym, wszystko jest ciemne, poważne i przerażające. Wtrąciłaś tam słowo "wianuszkiem" - niby taka błachostka, ale (słowo daję) to zwróciło moją uwagę już przy pierwszym czytaniu i zbużyło cały klimat. Ten "wianuszek" jest trochę za lekki. Moim skromnym zdaniem powinien pasować stylem i znaczeniem do całej reszty :)
Ładne porównanie słuchu do mimozy. Mam tą roślinkę w domu, ale ona raczej nie chowa się przed dźwiękiem - no, ale stylizacja poetycka potrafi wszystko ;)

Szkoda tylko, że nie ma rymu, bo mógłby być z tego piękny wiersz, a tak jest tylko ciekawy.

Pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

Np. "Ciasnym łańcuchem". To jest Twój wiersz więc ewentualny pomysł na poprawki musi być Twój, ja natomiast mogę powiedzieć co ja odczułem ;) Możesz też zastanowić się nad niefortunnie dopasowanymi czasownikami: "siedzę", "cisnę", "oplatam". Trochę denerwuje użycie wszystkich w 1 os., przez co staje się zbyt "prywatny" - sprawia wrażenie wyrwanego z pamiętnika (a wiersz ma być skierowany do czytelnika :)). Interpunkcja także przydałaby się :), przynajmniej zaprowadziłaby nieco ład i ukierunkowała sposób interpretacji, np:
"oplatam rąk ciasnym wianuszkiem.
Po mrocznej, straszliwej otchłani
biega wzrok mój spłoszony (tutaj zastosowałem zamianę wzrok mój)"
To narazie wszystko co mogę zauważyć, tym i resztą powinna się zająć autroka. Oczywiście do niczego nie zmuszam - to tylko koleżeńska uwaga ;)


Pozdrawiam serdecznie

[sub]Tekst był edytowany przez Piotr Sanocki dnia 14-05-2004 10:15.[/sub]

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • zrobiły we mnie swoje  niedługo czekać  aż zerwę się im  jak ze smyczy         
    • @Maciek.JBardzo dziękuję za cenną uwagę.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Ja czytałem głośno: Na zatwardzenie niech pan coś mida! Z przyjemnością uzupełniam wpis o Twoją Maćku wersję. Mniej może ona rozkazowa, ale akcent jest tam gdzie trzeba. Pozdrawiam serdecznie.
    • @Berenika97 no piękne! Słowa jak flirtujące duszyczki – nigdy nie usiedzą na miejscu.
    • Pisanie*             Zamiana językowej różnorodności na ubóstwo przekazu myśli miała nieprzypadkową rewolucję: z początku powoli i wkrótce - z impetem jak ośmiornica wlazła na internetowe obszary - stale, konsekwentnie i upierdliwie nadal anektuje coraz większe obszary naszej rzeczywistości internetowej.             A redukcja mówionego, pisanego i śpiewnego języka wciąż postępuje, zapanowało skrzętne liczenie używanych słów, oszczędne szafowanie ich różnorodnością - jęła obowiązywać  łaptologia.             Tekst musi być skonstruowany bez językowej biżuterii - metafory, porównania i innych artystycznych ozdobników - one poszły paszoł won i modne jest podawanie na tacy byle czego - bylejakości, a nieobecność spekulacji, domysłów i niedomówień - czy też jakichkolwiek myślowych procesów - odarły poezję, prozę i prozę poetycką - klasyczną mowę wiązaną z dotychczasowego sensu.            Ludzie, którzy nie potrafią ułożyć byle zdania - zaczęli stosować relatywną logikę i w sposób gładki zmieniają to - co popadnie, a czego nie mogą - obśmiewają i wymyślili nowy sens wypowiadanych słów - odtąd styl nie może już być kwiecisty, arabeskowy i kwitnący - taki od razu wędruje pod ostrze gilotyny.             Ich zdezelowane sądy od razu chwyciły wiatr w żagle i poczęły surfować po morzach, jeziorach i oceanach odważnych spekulacji i stwierdzili, że nastała korzystna moda na używanie sztampy - trzeba być pojmowanym bez żadnego tam - ale, a idee należy głosić językiem obfitym w ogromne uproszczenia - w iście gołosłowną pustkę.             Uznali, że słów o rodowodzie przestarzałym - nie należy używać i ogłosili zwycięski zmierzch metaforycznych sformułowań, zaczęli bić w surmy zbrojne - obwieszczając wieczny odpoczynek niestrawnym  tekstom, warsztatom literackim i przydługim zdaniom i w rezultacie poszczególny człowiek zaczął dysponować nieograniczonymi areałami rozsądku.             Z powodu działań językowego rzeczoznawcy, który wtargnął na arenę dziejów, postanowiono wyposażyć piszących w stosowne przyodziewki. I tak się stało. Wnet zaprojektowano stosowne mundurki, a literacki naród prezentował się w nich identycznie, co wyglądało, jakby wyszedł spod jednej sztancy. Kto dał się wbić w to przyobleczenie, ten w niczym nie odstawał od chóru; kląskał i biadał w tej samej tonacji.­   Autor: nerwinka Źródło: opowi.pl
    • Pan             Prezydent Andrzej Duda podpisał ustawę, która bezterminowo chroni strategiczne firmy polskie przed obcymi podmiotami gospodarczymi - spoza Unii Europejskiej i nowe przepisy wejdą w życie dwudziestego czwartego lipca.   Źródło: WP Wiadomości              Strategiczne Spółki Skarbu Państwa można znaleźć w mojej ustawie zasadniczej - Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Narodowej.   Łukasz Wiesław Jan Jasiński 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...