polskie Bociany.

[Pan poeta 2]

staczam się, trochę inaczej, niż wszyscy - głośno(chodnik, firnament, kurz) -
w obraz Leonarda(złudny, ścienny, kadzidłowy), jak źołnierz naszego myśliwskiego
lwa transportowca z gdańska, prosto w niemieckie serce(Berlin, Paryż, Sangwia)

ściany mnie roznoszą, podbonie jest z lodowatą farbą - trzymam się , trzymam
za łamiącą się tęczę, na dole jest pudło(nieziemskie miejsce), w pudle
skwirczy poezja herlodów(typowo - tureckich), w czwartym przedziale
na lewo, jest miejsce, dla rakiety balistycznej, której nie powstrzymałem.
poezja się unosi, trafia, i celnie wyciąga szpilki.

[Wstrentny]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

już zupełnie jak Anna Tomaszewska z Nieszuflady. nawet te nawiasy.
oczywiście ta Anna początkująca, kilka lat temu więc wiele pracy przed Tobą.
poza tym - po co mam czytać kalkę czyjegoś stylu jak mam oryginał na półce?
chwilowa naleciałość, w ramach warsztatów czy to jakaś produkcja nieszufladowych robotów
do pisania wierszy w jednym tonie?