Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zawisło w ręku pióro,
ugrzęzły słowa w krtani
i myśli się rozpierzchły
- nie smućcie się Kochani.

To jest chwilowa zapaść
i szlaban na natchnienie
bo jako dobra dusza
dziś urlop dałem wenie.

Bo pomyślałem sobie,
że świat się nie zawali
gdy mnie opuści wena
i będzie gdzieś w oddali.

A jednak nieroztropne
to było przedsięwzięcie
bo zgasła we mnie iskra
i zapał i zacięcie.

Lecz póki co ten wierszyk
przeczytać nie zaszkodzi
bo nie wiadomo kiedy
poeta drugi spłodzi.

Opublikowano

jesteś Poetą może?? fajnie :) słyszałem,że w Polsce jest ich obecnie tylko około 10.Ale to przez duże "P",przez małe "p" liczą około 100,(więc byłbyś w setce to dobrze jak na 38/39 mln ludzi) no wierszyk - jak napisałeś.pozdrawiam ;)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Opuściła wena twórcza,
konsumpcyjna oznajmiła
marsz do kuchni bo tam właśnie
jest potrzebna twoja siła.

A ja wenie i mej żonie
nie odmawiam, nie wypada
a więc obie zagoniły
do roboty w kuchni, dziada.

Nie użalam się nad losem
gdy ucieram mak w makutrze
bo choć jeszcze sporo pracy
ale myślę już o jutrze.

Jutro, w wieczór wigilijny
gdy za stołem zasiądziemy
owoc mojej ciężkiej pracy
wszyscy z apetytem zjemy.

I nie będę się przechwalał,
że to ja, że ręce moje
bo nie jestem wcale skromny
tylko się małżonki boję.

Na nią będą spływać laury
za frykasy i pyszności
oraz wszystkie ochy, achy
domowników oraz gości.

Pozdrawiam świątecznie:))) HJ

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Piękna, dojrzała fraszka z mocnym przekazem i subtelną puentą. Porusza tematy bliskie każdemu i czyni to z klasą.
    • @Waldemar_Talar_Talar To dojrzały, refleksyjny utwór. Mimo prostoty języka niesie głębokie przesłanie. Można go odczytywać jako próbę oswojenia się z tym, co nieuchronne – i to właśnie czyni go wartościowym. Twój wiersz porusza uniwersalne, trudne tematy: śmierć, smutek i żal. Są one ujęte jako nieuniknione elementy ludzkiego życia – „życiowe wariacje” – co jest trafnym i filozoficznym podejściem.
    • siedzę w tym barze z piwem za dwa dolce i dziwką, co pachnie jak spalony toast. wszyscy tu czekają — na koniec zmiany, na wygraną w totka, na śmierć z klasą. a klasa tu umarła w '87. facet obok gada o swojej kobiecie, że go zdradziła z pastorem. pastor podobno ma lepsze auto, i większe poczucie winy. może też większego fiuta — nie wiem, nie pytam. w łazience śmierdzi krwią i wybielaczem, jakby ktoś próbował zedrzeć z siebie czas paznokciem. kiedy wracam do stolika, kelnerka mówi mi, że wyglądam na zmęczonego. mówię jej, że to nie zmęczenie, to życie mnie przeżuło i wypluło jak pestkę wiśni. śmieje się. ma ładne zęby jak na kogoś, kto widział tyle, co ja. wracam do domu, pies szczeka, kot nie żyje, a listonosz zostawił rachunek za wodę, której nie mam i światło, którego nie chcę. odpalam papierosa, patrzę w ścianę, i myślę, że jutro będzie dokładnie takie samo. i to, kurwa, najlepsze, na co mogę liczyć.
    • śmierć smutek żal to życiowe wariacje z którym człowiek musi walczyć   uczyć się od nich powagi nie wmawiać sobie że to tylko chwila że to słaba nić   te trzy proste słowa to prawda o życiu której musimy się nauczyć
    • @Berenika97W punk super bardzo mi sie podoba!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...