pod arkadami

[Marlett_oraz_Sosna]

przelotne spojrzenia na odległość
koniuszków palców nikt nie dotknął
kiedy zagrała niesłyszalna muzyka
splatając razem niebo i ziemię

w zacienionych krużgankach śpiewa echo
kroków odbitych od kamiennej posadzki
przeplatane półcieniami fałd jedwabnych sukien
łagodnie okryte pyłem spod stóp w ciżemkach

uwikłany w poloneza pstrokaty wąż
niekompletny – jeden chłopak idzie sam
bo dziewczyna uwiedziona rytmem sklepień
jest kolumną w ciągu napowietrznych sal
Marlett oraz Sosna

[Marlett_oraz_Sosna]

dzie wuszka
nigdy nie wiemy w jakim lesie coś nam się spodoba
dziękujeMy

[Mr._Żubr]

Dobry wiersz, choć troszkę ciężko się czyta. Ogólnie jestem na tak.
Pozdrawiam.

[Marlett_oraz_Sosna]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dlatego mówię tylko o tym, co mnie się spodobało, a nie, co Wam ;P
hih :))
Dzie wuszko!
Nam się podoba, że Tobie się podoba co nam się podoba.
Się kłaniaMy.

[Marlett_oraz_Sosna]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mr. Żubr!
Wielkie dzięki za przeczytanie.
PozdrawiaMy.

[Ewa_Kos]

Zawsze lubiłam spacery pod arkadami - mają w sobie
ten stary powiew czasu minionego. :)))) Pozdrawiam serdecznie MiS :))))

[Marlett_oraz_Sosna]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ewo!
Dziękujemy za czytanie naszych wierszy,
zawsze miło Ciebie gościć:)))

PozdrawiaMy.