wygrałeś

[natalia]

uśmiechem zwycięstwa gnieciesz policzki
źrenice powiększasz satysfakcją
słuchasz najprzyjemniejszych dźwięków

tępienia zębów o kant myśli
dumnie rzęsami odpychanego strachu
słów gubiących w mroku ciszę
i rozlanej bezsilności na podłodze

nie swoich

[Klaudiusz]

smutny wiersz o smutnym fakcie, ze nawet takie "zwycięstwa" komuś mogą sprawiać radość...
pozdrawiam

[Michał Kowalski]

smutny... ale mi taka poezja odpowiada, +
pozdrawiam gorąco

[Maria Anonym]

Witam Natalio! mysle ze to pozorne zwyciestwo ! ten sie smieje ostatni kto sie na koncu smieje he he..
pozdr, M+A

[Seweryn Muszkowski]

Hmm. Po trupach do celu? - to przyszło mi do głowy.

Przyznam, że ciężki do zrozumienia.

Nie podobają mi się takie wersy jak:
"uśmiechem zwycięstwa gnieciesz policzki"
"dumnie rzęsami odpychanego strachu"
(szczerze powiem, że nawet niesmaczne literacko są. wytarte, długie i trochę groteskowe!)

Za to:
"źrenice powiększasz satysfakcją"
"rozlanej bezsilności na podłodze"
Trafione!

Zakończenie dobre - na nim może poślizgnąć się czytelnik [konkretnie, to pewnie tylko ja, gdyż to moja interp.] lub popaść w zadumę.

Poprawiłbym ten wiersz.

seweryn
[sub]Tekst był edytowany przez Seweryn Muszkowski dnia 11-05-2004 08:07.[/sub]