Exlotus

[Kai_Fist]

Exlotus


zielonopasiate obicia
zachłannych na śmiech ścian
chrzęstem mlecznych szyb
zawiłą pleśnią drzew
petycję piszczą

połamane kości
zgniłe pióra
słodkie usta
malinowe sny

szaroczarnej kotki

[Bogdan Zdanowicz]

Mnie się podoba. Dziwna konstrukcja - tylko jeden czasownik, a i ten w pozycji inwersyjnej, ale to jest chyba celowe, bo obrazy (ile tu przymiotników!) mają budować nastrój i przekaz - jakiegoś pobojowiska (raczej idei niż materii).
To nie jest wiersz o kotku, kolego Krzywak ;D
pzdr. b
ps. autora się uprasza o wytłumaczenie tytułu (google na nic ;)

[M._Krzywak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Może i nie o..., ale "słodkie usta" przesądziły sprawę. Aczkolwiek uwagi kolegi Bogdana wezmę pod rozwagę i jeżeli uznam za stosowne, będę się wycofywał (rakiem).
Ale jeszcze nie teraz.

[Agnes]

Kai - pamiętam Twoje wiersze, zawsze były takie delikatne,
ulotne, zawieszone w innej przestrzeni. ten też jest zupełnie
inny od tego, co proponują nam inni autorzy. niestety
jeszcze nie do końca go rozumiem. exlotus - jak exodus?
hmm...i ta kotka, jakby w opuszczonym, starym domu.

wrócę tu jeszcze.
pozdr. a