-
Ostatnio w Warsztacie
-
Berenika97 3 245
To wiersz o zawieszeniu - między dniem a nocą, między obecnością a nieobecnością, między nadzieją a rezygnacją. Smutek inteligentny, pięknie napisany. Pozdrawiam. :)
1
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 40 odpowiedzi
- 763 wyświetleń
-
- 36 odpowiedzi
- 636 wyświetleń
-
- 33 odpowiedzi
- 829 wyświetleń
-
- 31 odpowiedzi
- 450 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 549 wyświetleń
-
-
Popularne aktualnie
-
- 16 odpowiedzi
- 120 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez vrextons · Opublikowano
Mój pan, człowiek o błękicie w oku, troczy juki do mych boków. Obciąża mnie namiotem i koszami precjozów: srebrnych zastaw, złotych świeczników i wielu innych ozdobników. Po drodze napotykamy gromady pobitych wojaków i uchodźców. Wszyscy podążają do „Karawanseraju” na drodze do Dwóch Mostów. Nie ma na tych drogach miłosierdzia. Bez grosza przy duszy nic nie zjesz ani nie napijesz się. Umarłemu nawet koszulę zabiorą. Leżą na drogach młodzi, dawno za nami starzy. Dogorywają mężni. Radę dają tylko zawodowi żebracy – zawsze syci, nigdy nieogoleni, brudni, zaśmierdli i wiary w życie pełni. Tak, oni nie do zdarcia. Na końcu pochodu kroczą, zabierając trupom to, co się ostało. Jednak to nie oni najpodlejszą cechą swe człowieczeństwo zakrywają, a ci, co za nami na oślep gnają. Ci, którzy miecz przy boku podnoszą tylko do rabunku, a nie w obronie chłopów. Ci, którzy naszych pobili – zimni, zawistni, zapalczywi, dobrze uzbrojeni, liczni i bezwstydni. Najgorsi z najgorszych. Śmierć im panem, złoto matką, a miecz bratem. Kolejnego dnia, wlokąc się gościńcem, natrafiliśmy na oazę mieniącą się czerwienią krwi mas ludzi ubitych. Ja się nie napiłem, jednak ludzie padali na kolana, całowali piach, chwaląc Pana. Bez najmniejszego wstrętu pili, choć to nic dziwnego – wycisnęliby wodę nawet z ekskrementów. Wtem na wydmie, nieopodal Zagrzmiał róg, a za nim pieśń bojowa. Mamelucy ruszyli w pogoń, Nikt się nie uratował. Mój pan, co złoto miał na wykup, Szabli dobył i bronił swych dóbr oraz wygód, Lecz z czasem i on padł, Przygnieciony przez końskich kopyt szał. Po paru minutach tylko ja się ostałem, W krwi ubroczony Cienia się bałem Martwy mój pan ,martwi podróży przyjaciele Zostałem tylko ja ,koń zdala od ludzkich spraw -
-
Przez KOBIETA · Opublikowano
@Simon Tracy :) rozumiem ale wiesz King również napisał kilka świetnych książek:) kiedyś:) między innymi wspomniany przeze mnie dzisiaj Wielki marsz ;) i nie tylko:) ja lubię tego i tego ale wybrane utwory:) -
Przez MIROSŁAW C. · Opublikowano
@Simon Tracy Jak horror w kinie objazdowym mgłą schodzi z ekranu i chowa się pod gęsią skórką... :) -
Przez Simon Tracy · Opublikowano
@KOBIETA No ja w wojnie pomiędzy fanami Kinga a Mastertona wybieram tego drugiego od zawsze w zasadzie. A zacząłem go czytać w czwartej klasie podstawówki
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się