Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Śmierć jest tak często
że nic już nie znaczy
Gołębica leży na chodniku
w kałuży krwi
Biała koperta z wąglikiem
pod drzwiami sąsiadki
jestem następna
Wojna nie kończy się
co dzień nowe ofiary
Tylko chwila
by wszystko zniszczyć

Niedoskonały czas
nierealne sny
słodkie marzenia zatrute gniewem

Obiecałeś nam lepszy świat
Twój głos cichnie
pełne smutku
żalu
bólu
przeprosiny za bezsilność
i ta jedna łza
mówi wszystko
nie możesz zrobić nic

Opublikowano

aś se Pańcia pogadała z Panem Bogiem, że hoho
aś Mu nawsadzała, na pewno się wstydzi

Pańcia - te żale są tak nudne i naiwne, że na miejscu Stworzyciela, bym się nimi nie przejęła

A komuż On świat lepszy obiecywał - jak i gdzie?
Sama się zabierz do poprawiania świata, a zacznij od wiersza swego tu obecnego - xxx w diabły te egzaltacyjne krwie i gołębie, spuść nieco z apokaliptycznego tonu, zastosuj nieco logiki w tym gramatyki też, a sama zobaczysz, że ci się polepszy przed śmiercią

ostań w pokoju

Opublikowano

Stawiać gołębice (piękny nawet jeśli oklepany symbol) obok wąglika (?!) jest moim zdaniem bardzo nieprzemyślane.

Całość (zwłaszcza druga część) przypomina mi albo moje dawne dawne przemyślenia (tylko stylem, bo podobnie jak Sylwester mam inne zdanie jeśli chodzi o te kwestie) albo raczej typowe myśli-wiersze początkujących.

Następny wiersz będzie lepszy, potem będą jeszcze lepsze i może coś z Ciebie będzie. Czytaj, pisz, czytaj i niech każdy Twój wiersz będzie lepszy od poprzedniego.

arek

Opublikowano

rzeczywiście zestawienie gołębicy z wąglikiem nie jest najszczęśliwsze
"pełne smutku
żalu
bólu" w tym miejscu zapis (rozstrzelenie poszczególnych wyrazów jako wersów) nie wnosi żadnej zmiany znaczeniowej i wprowadza zupenie zbędne pauzy

końcówka, drażni nie różnymi od moich poglądami tylko, potoczną znajomością tematu(taki obraz kształtuje mi się z treśc utworu) a to jest bardzo groźne w konfrontacji z cztelnikiem
pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Po co mi zapalniczka? Po co mi zapalniczka z Paphos? Nie palę na co dzień - Słaby podarunek. Lecz płomyk czasmi się przydaje. Postawię ją na półce na widoku. Kiedy akurat potrzebuję iskry, nie mam jej przy sobie. Wtedy sobie o niej przypomniam. Wracam do domu i patrzę na nią. Wiem że gdy znowu będę jej potrzebował, nie będzie jej ze mną. Koło się zatacza. Zapominam o niej, lecz ciągle sobie mam ją w głowie. I osobę od której ją dostałem. Może to nie taki zły podarunek. Chyba o to chodzi w pamiątkach.
    • Czytając wielu z portalowych Poetów/Poetek zauważam, że próbuje się tutaj miłości dopisać właściwości z definicji jej sprzeczne. Przykre to... Miłość to nie poboczne i ciemne strony i aspekty, tudzież perspektywy związku, czy innych relacji międzyludzkich.   nie twierdzę, że ich nie ma, jest ich od cholery, ale...   Miłość to akceptacja, szacunek, troska, zaufanie itd. Piękno w czystej postaci.    Zabawa w tłumaczenie swoich rozczarowań, żądzy, czy egoizmu, chęci bycia ponad, a w jej imię to nic innego jak tworzenie karykatury, obrazy istoty miłości  - gdy się jej nie rozumie.   Wiersz jest fantastyczny, dobrze oddaje istotę Gry w miłość. Ale GRY. W dodatku widzę tu zabawę człowiekiem. Bardzo dobrze napisane.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Cóż, wierzę że każdy ostatecznie przyciąga to, czego pragnie. :)           
    • @Annna2 dla mnie jesien to czas starości, zima - śmierć/obumieranie. Wiosna wiadomo - życie. Widzę wiosnę jako zmartwychwastanie lub tu w doczesności- młodość. Lato to ten stan przed i po...    Uściski,  dziękuję za Twoją obecność pod wierszem

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @lena2_ dziękuję Lenko @Alicja_Wysocka

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Bardzo podoba mi sie to sformułowanie.  Dziękuję, że jesteś tutaj
    • @yfgfd123 Choć rację przyznać trzeba Twojej nucie, Że pustosłowia w sztuce nie brak wcale To rym i rytm jest nieraz jak obuwie, Co zgrabnie kryje stopę lecz w sandale. Bo forma gładka, kunsztownie ubrana Też bywa maską, co zakrywa pustkę. Odwagą - ta myśl niewypowiedziana, Odwagą - prawda, co w serca uderza.
    • @Marek.zak1Dziękuję za opinię! :))) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...