Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Poczta polska

Michał Pajek
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Michał Pajek

Michał Pajek

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Kiedy będziesz tu,
w mojej głowie znów,
zgaś, proszę, światło,
by nie palił prąd tego,
co mogło byc.

Gdyby drzewa rosły na łódkach
zamiast gapic się tępo w rzekę,
pewnie nie byłyby sobą,
pewnie nie byłoby ich.

Płynę bez wiedzy o jutrze,
patrzę w przeszłośc bez pasów.
Rachunki za prąd nie zapłacone,
nie zdążyłaś na pocztę ostatnio...

Na pewno, by wysłac pożegnalny list?

Henryk_Jakowiec

Henryk_Jakowiec

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Po pierwsze – Poczta Polska, bo to nazwa instytucji państwowej
Po drugie – dlaczego tytuł „Poczta polska” przecież w treści częściej
wymieniana jest elektrownia:
- zgaś proszę światło
- by nie palił prąd tego
- rachunki za prąd nie zapłacone

pyta filatelista
Michał Pajek

Michał Pajek

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Dobrze. Że nie dociera, to potrafię zrozumiec, czasami tak bywa, pozdrowienia dla Apropos ;-) Natomiast to nie jest "Poczta Polska" jako instytucja tylko poczta w polsce i dlatego przymiotnik pisany jest z małej litery natomiast dużą literę wyrazu "poczta" wymusza początek tytułu. Dlaczego taki tytuł, a nie inny? Mógłby byc PGE albo Vatenfall, ale to chyba nazbyt komercyjne. Poza tym chodzi o skojarzenia nasuwajace się po przeczytaniu ostatnich wersów. Jeśli jednak macie inne odczucia a'propos tytułu, to piszcie. Tytuły mylne są, mru - mru, niby przytulnie, a jednak zasypało nasz park ;-)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Naram-sin
      ***

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Krótki, zastanawiający. Dużo w tym wierszu ukrytego niedosytu. Piękno, które powinno ukoić, nakarmić, wymyka się, jak te nienamalowane ptaki. To może być chociażby niedosyt twórczy. Istota rzeczy, którą chciałoby się utrwalić, jest poza zasięgiem, jest w innym folderze. Czeka na odkrycie, ale podmiot liryczny patrzy w innym kierunku. Tekst próbuje też zgłębić sam proces przetwarzania dziś zobaczonego na obraz poetycki i przez to jest, z pewnej perspektywy, autoteliczny.
    • Naram-sin
      Miasto.

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        rozwinął się   Na hip hopie znam się średnio. Mogę tylko pobieżnie ocenić, że tekst ma cechy charakterystyczne - używa  przejaskrawień, posługuje się karykaturą i elementami groteski, reprezentuje postawę buntu, zdecydowanie anty-mieszczańską. Podejmuje typowe tematy, np. blaski i cienie dorastania w mieście (świat blokowisk), próby ucieczki od nudy, marazmu, bylejakości, muzykę traktuje jak drogę do wolności. Mocne jest poczucie przynależności grupowej, nawiązanie do wspólnych doświadczeń. Uliczny język ma podkreślić odcięcie się od konserwatywnej rzeczywistości. Znaczy się, chyba jest dobrze. Ale jako boomer, to co ja tam wiem.
    • Naram-sin
      to tylko film

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Tylko film? To wcale nie brzmi uspokajająco. Wiele filmów potrafi siedzieć człowiekowi w głowie przez całe życie. Zostaje jakiś wstrząsający obraz, jakaś przeżyta emocja, jakiś trigger, który później w najmniej oczekiwanych momentach uruchamia rozmaite psycho-reakcje. Np.obejrzane w dzieciństwie filmy dla dorosłych albo horrory. W wierszu film można rozpatrywać niedosłownie (np. przenośnia życia), rzecz jasna, i wtedy jeszcze bardziej potęguje się to coś niepokojącego. Jest takie internetowe powiedzenie, że' tego się nie da od-zobaczyć.' Zjawiska, osoby,sytuacje wdrukowane w podświadomość są w stanie nękać bardzo długo. Ogród na końcu - to, bez wątpienia jest to - powrót do raju, gdy filmy (kolejne epizody życia) się skończą. Wtedy następuje także uwolnienie.
    • Kamil Olszówka
      Przerażone czekały na śmierć...

      Przez Kamil Olszówka · Opublikowano

      @Naram-sin Ty żądasz ode mnie skupienia się na warstwie fakograficznej, a do tej pory wszyscy krytykowali moje długie wiersze za brak metafor, parafraz, czy niedopowiedzeń... Ech... wszystkim nie dogodzi... Pozdrawiam!   @wierszyki Ale właśnie chodziło mi o to by ten tytuł przykuł wzrok jak największej liczby potencjalnych czytelników... Pozdrawiam!
    • Naram-sin
      Bzy

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Coś tu jest nie tak z rytmem. Brakuje średniówki, więc wiersz gubi swoją naturalną melodię. To jest zdecydowanie do poprawienia. Druga sprawa - przerzutnie są bardzo ciekawym środkiem poetyckim, który pozwala uzyskiwać bardzo ciekawe efekty, zaskakiwać czytelnika, tworzyć wieloznaczności. W tym wierszu jednak jest ich zbyt dużo, a w poezji wszystko musi być zrównoważone i nie należy przesadzać z ilością czegokolwiek. Sposób ujęcia tematu jest całkiem przyzwoity, wiersz ma klimat leciutko barokowy, albo stylizowany na taki. Dobrze sobie radzi, bo choć motyw bzu jest oklepany, to utwór skupia się na stworzeniu konceptu (na szczęście), nie brnie w infantylny sentymentalizm.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...