Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

w powietrzu zapach trąb anielskich i ciętego arbuza

kiedy pochyliła się nad stołem
gwiazdy z trzaskiem spadały do stóp płosząc
sny w jej oczach zapalił się księżyc
wabiąc nocnego ducha

myślał o ogniu obejmując ręką
jabłko rozdzielone wąską szczeliną noża

uwielbiał gdy mawiała:-
jeśli mnie opuścisz wyjdę z siebie
na drogę rzymskiego imperium

więc trzymaj mocno drogi
mlecznej i stój twardo
aż wystąpię z brzegów
i rozleję cały mój cichy don

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


prawda? :) A.
no i mówię świętą prawdę, braki! u czytających, poważnie się trzeba nad tym zastanowić...;)))
u czytających? Też? Oj chyba nie:) A.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


no i mówię świętą prawdę, braki! u czytających, poważnie się trzeba nad tym zastanowić...;)))
u czytających? Też? Oj chyba nie:) A.
alleno, moja droga a któż to o fiucie wspomniał> hehehe;)a kto przyklasnąŁ,
Opublikowano

Za drogę mleczną już mi się podoba.
Ale to nie jedyny plus Twego utworu Stanisławo.
Cały urzeka.

Pozdrawiam Piotr J.

Ps. Przepraszam że tak z imienia ale ja tu już bywałem :).
Więc mam nadzieję że się nie obrazisz.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wszyscyśmy tu jak jedna rodzina, więc jakże mogę sie obrazić?
przenigdy i Witam ciekawam czy poznam cie po wierszach??? chyba że już zmieniłeś styl, zagadka do rozwiazania... i mam nadzieję ze się ukazesz na priv.
pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @violetta Trochę tak, oddychać, wybaczyć, żyć następnymi 5 minutami i tonight. 
    • Bóg i historia.   A za Bugiem — czterdzieści dywizji, palce w szufladzie, pamięć katorgi.   Szepty.   Wielka utopia rewolucji.   Za Odrą — miliardy wierzytelności, sprzedajny sędzia i tłuste synekury.   Niedomówienia.   Wielki mit postępu.   A pomiędzy nimi — my, między strachem a łatwowiernością.   Pamięć i złoto.
    • Nasze wspaniałe księżniczki Wiosna oraz Ty już jesteście obecne   W naturze  ujawnia się piękno , Ty jesteś cudowna Cudowne barwy , powabne zapachy Jesteście tu i teraz w zasięgu ręki Wasze imiona to symbol miłości Słowa są wiosenne, słowa to dama Dziś bądźcie sobą i otwórzcie swoje ramiona dla miłości Co rok jesteście tutaj, Ty przybyłaś niedawno i już widzę uśmiech na mojej twarzy Po zimie radość jest podwójna Wszystko budzi się dożycia Aż chce się tańczyć z powodu waszej obecności Weźcie mnie w swoje ramiona Razem miłujmy się miłością i szczęściem.                                                                                                                                                                                                                                                  Lovej. 2025-11-28                        Inspiracje. Miłość człowieka do człowieka                                     Miłość do pory roku                                  
    • @Ajar41 @iwonaroma Dziękuje serdecznie. Trochę się bałem, że mam wypaczone poczucie humoru. Pozdrawiam
    • @Leszczym morał taki, warto się jak najszybciej ocknąć:) i żyć wolniej i wolnością:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...