Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Chciałabym móc wzbudzić w Tobie nieśmiałość, ale czy wciąż bym Ciebie kochała?
Patrzysz na mnie, ukradkiem. Lekko muskasz bok mego kimona. Czasem zawędrujesz ręką w okolice szyi nie dotykając jej. Widzę Cię często, jak stajesz na długość ciała gdzieś w centrum mego spojrzenia. Oblewam Cię myślami jak wodospad który swego biegu nie zmieni. Podnoszę powieki ciężkie jak kamienie, z samego dna siebie. Kieruje je w Twoją stronę mokre, słone. Ty nie czujesz boleści zakrwawionej wiśni. Nie smakujesz jej goryczy, nie dostrzegasz pęknięć. Dobrze ukrywam jej ból w klatce słowika. Jego śpiew ją zagłusza i uspokaja. Pozwala łagodniej patrzeć na świat barw, na świat w którym istniejemy obok i daleko od siebie. Dzielą nas mosty z drewna, lasy liści, pola zbóż i ciernie. Kiedyś próbowałam do Ciebie dojść. Znalazłam nawet drogę, ale zatrzymałam się.
Nieśmiałość? Zapragnęłam Cię przez Twoje niewzruszenie. Słuchałam jak mówisz w przestrzeń, daleko za mną. Wyobrażałam sobie jak mnie nazywasz, jak podajesz wodę, jak otaczasz słowem. Jak cieszysz się z mego odnalezienia.

Spotkam Cię we śnie, pod drzewem wiśni, gdzie po raz ostatni zaznałam szczęścia.

Opublikowano

1) "Chciałabym móc wzbudzić w Tobie nieśmiałość, ale czy wciąż bym Cię kochała?" - lepiej "ciebie kochała" - "Cię" - już nie brzmi
2) "Patrzysz na mnie, ukradkiem. Lekko muskasz bok mego kimona." - zdanie powyższe sugeruje, że ten ktoś jest nieśmiały, w takim razie po co w pierwszym zdaniu bohaterka chciałaby móc w nim wzbudzić nieśmiałość?
3) "Widzę Cię często, jak stajesz na długość ciała gdzieś w centrum mego spojrzenia." - zdanie brzmi nieco sztucznie.
4) "Ty nie czujesz boleści zakrwawionej wiśni" - co za wiśnia nagle?
5) "Dobrze ukrywam jej ból w klatce słowika." - czy dobrze rozumiem, że bohaterka ból wiśni ukryła w klatce słowika?

Nie podoba mi się. Kolejny tekst prozatorski który naśladuje płytki wiersz. Czytelnik nie poznaje żadnej historii. Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Pan C. miał chyba gorszy dzień. Jeśli "Wyznania Gejszy" są czeskie, to ho, ho, czeska kinematografia wkroczyła na salony.
1)tu się zgodzę, Blacky, Cię brzmi jakoś... sztucznie.
2)To nie nieśmiałość, wydaje mi się, że takie zachowanie swiadczy albo o poufałości, ukrytym pragnieniu posiadania, zdobycia czegoś.
3)No proszę. A mnie to właśnie zdanie zatrzymało.
4)Wiśnia, jak wiśnia, czerwona, kwaśnia, dużo soku w niej. Pod tą wiśnią ukrywa się nasza mała, kochająca nieszczęśliwie gejsza, to chyba jasne.
5)A tak.

Czytelnik poznaje historię japonki, której profesja, narzucona odgórnie, nie pozwala żyć z ukochanym mężczyzną.

Blacky, bardzo twoje, i bardzo misie, dlatego tak zaciekle bronię tekstu, przepraszam pana c. za to :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @marekg czytając Twoje wiersze próbuję " złapać myśli" , które wplecione są w wersy, ale są one takie eteryczne, delikatne, wręcz nieuchwytne...Lubię jednak wnikać w ten wyjątkowy świat, gdzie przenikają się ludzkie cechy charakteru z otoczeniem, nadając właśnie przedmiotom rożne emocje. Latarnia, która spala się ze wstydu obnaża doskonale  ludzkie słabości...Bardziej ujmująco i magicznie nie możnaby tego wyrazić...Dla mnie to poezja z górnej półki! Pozdrawiam :)
    • @Radosław czas jest dla nas nieubłagalny. On nigdy nie zostawia reszty, jedyne co zostawia to niedosyt po utraconych chwilach...Powiedziałabym, że jest wręcz bezlitosny...Gratuluję miniatury, jest bardzo udana moim skromnym zdaniem. Pozdr:)
    • @Alixx22 ten szept wiatru przedstawiony w wierszu przenika niepokojem do szpiku kości. To " zawodzenie wśród sosen" jest tak obrazowe, że i ja je słyszę...A " krzyk nasączony szeptem cienia" jest niebanalną metaforą osamotnienia podmiotu lirycznego. Innymi słowy ten wiersz to tzw. moje klimaty. Pozdr:)
    • @Waldemar_Talar_Talar ciekawy wiersz z motywem dwóch scen. Tylko tak sobie rozmyślam, że scena to i może nawet jest jedna tylko jej wygląd ulega niekiedy zmianie , no i role różne w życiu przybieramy. Druga kwestią wartą reflekji jest także stwierdzenie na końcu weru, traktujące o tym , że człowiek  nauczył się grać rolę...Chyba nie zawsze umiemy te role zagrać, niekiedy potrzebujemy wsparcia innych ludzi. Ile razy popełniamy przecież błędy co mogłoby sugierować, że jednak nie do końca umiemy właściwie tę rolę odegrać...Interesujący jest Twój wiersz, lubię właśnie takie, które pozostawiają tyle wolnej przestrzeni do interpretacji! Pozdrawiam!
    • @Leszczym tylko byś powiedział inaczej

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...